بتن سبز، مصرف مواد سازگار با محیط زیست در راستای توسعه پایدار

در سال های اخیر روند رو به رشد توسعه شهرها در بیشتر کشورهای جهان را شاهد هستیم که از نتایج عصر پیشرفت دانش و فناوری می باشد . جمعیت جهان نسبت به آغاز انقلاب صنعتی شش برابر شده است. درنتیجه ی این تحولات، افزایش مصرف و جمعیت موجب از بین رفتن منابع و افزایش ضایعات شده و این امر شاخص کیفیت های زیست محیطی را کاهش داده است. در عصری که با بحران انرژی و آلودگی های زیست محیطی روبرو هستیم توسعه پایدار یکی از اهداف و ارکان اصلی رسیدن به جهانی بدون آلودگی های زیست محیطی و بدون تخریب منابع طبیعی است . بتن به عنوان پرمصرف ترین ماده بعد از آب، در صنعت ساخت وساز جایگاه ویژه ای دارد. بر اساس سایت جهانی پدیده گرمایش گلخانه ای، تقریبا 7 درصد از کل مقدار انتشار گازهای گلخانه ای مربوط به تولید سیمان بتن بوده است . تولید سیمان در بتن با مصرف زیاد انرژی، آزاد شدن مقدار زیادی دی اکسید کربن و مصرف زیاد آب همراه میباشد که هر یک آثار زیان باری بر محیط زیست می گذارد. راه حل این مشکلات استفاده از بتن سبز است که اثرات زیست محیطی صنعت سیمان را به حداقل می رساند. هدف از این مقاله معرفی بتن سبز به عنوان راهی برای دستیابی به ساخت وساز پایدار و معرفی مواد مکمل سیمانی دیگر با سیمان پرتلند می باشد. روش این پژوهش بر اساس هدف، یک پژوهش کاربردی و بر اساس ماهیت یک پژوهش توصیفی - مروری میباشد که از یافته های تحقیق می توان به مواردی همچون: درک عمیق تری از تولید و استفاده از فناوری بتن سبز در راستای مفاهیم کلان حفظ محیط زیست و توسعه پایدار اشاره کرد و از نتایج پژوهش می توان در علوم مهندسی عمران، معماری و ساختن ساختمان های سبز بهره برد. جهت گردآوری اطلاعات از روش های مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و از طریق سایت های معتبر در رابطه با مطالعات انجام شده مشابه در جهان استفاده گردیده است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، بتن سبز ، فناوری نوین بتن ، ساخت وساز پایدار