بررسی لایه های کولار، سیالات ضخیم شونده در برش (STF1)، خواص و کاربرد آن ها

از ابتدایی ترین تجهیزاتی که بشر به اهمیت استفاده از آن پی برد زره ها می باشند. انسان های باستان از پوست ضخیم برخی حیوانات برای خود پوشش تهیه می نمودند تا آسیب کمتری از جانب جانوران وحشی به آن ها برسد. به تدریج با آشنا شدن انسان ها با فنون شکل دهی فلزات، استفاده از زره های فلزی گوناگون گسترش یافت. تا قرن چهاردهم میلادی زره ها به حدی پیچیده شده بود که سلاح های آن زمان تقریبا بر آن ها کارگر نبود. این مسئله در قرن پانزدهم و با پیدایش سلاح های گرم به کلی دگرگون شد. سلاح های گرم به پرتابه ها آن چنان سرعتی می دادند که انرژی لازم برای دریدن زره را فراهم می نمود. در برابر این موضوع ضخامت زره ها نیز افزوده گردید ولی این تغییر باعث افزایش وزن و دست و پا گیری زره ها می گردید و استفاده از آن را با محدودیت فراوانی مواجه می نمود. سال ها زره ها از سلاح ها عقب افتاده بودند تا اینکه دانشمندان در قرن بیستم و به خصوص در دهه ی شصت با تکیه بر پیشرفت دانش متالورژی و پلیمر جلیقه-های محافظ، مقاوم و جدیدی را عرضه نمودند.

کلیدواژه ها:

پارچه کولار ، سیال غلیظ برشی ، ضربه