بحث شبیه سازی وحساسیت سنجی ازدیاد برداشت از یک مخزن نفت سنگین با استفاده از نانو سیلیکا

در جهان، بازیافت تولید نفت از مخازن نامطلوب است. میانگین برداشت نفت در کشورهای مختلف بین 25 تا 40 درصد است. عمده مخازن جهان نیز در حال ورود به مرحله بعدی تولید با ویژگی افزایش درصد آب و کاهش نفت تولیدی هستند. یکی از مشکلات امروزه، استفاده از تکنولوژی های جدید برای استخراج نفت در این حالت است. تقاضای روزافزون جهانی برای انرژی، نشان دهنده افزایش مصرف پیوسته انرژی در جهان است، به طوری که پیش بینی ها نشان دهنده افزایش 50 درصدی مصرف انرژی در 20 سال آینده است. بهبود فرآیند ازدیاد برداشت از مخازن از دیرباز جزئی از برنامه های صنعتی بوده است. از روش های متداول و مقرون به صرفه از نظر اقتصادی در ازدیاد برداشت از مخازن تکنیک سیلابزنی با آب است. این روش بعد از برداشت اولیه و افت فشار طبیعی ایجاد شده در مخزن به طور معمول استفاده می شود. به منظور بالابردن بازیافت در فرآیند سیلابزنی با آب از چند عامل شیمیایی از جمله آلکالین، سورفکتانت و پلمیر استفاده می شود. هنگامی که نانوذرات و یا مواد شیمیایی به آب تزریقی افزوده می شوند، می توانند اثر ترشوندگی سطح سنگ را به آبدوست تغییر دهند. پلمیرها با بالابردن ویسکوزیته آب تزریقی می توانند راندمان جاروب را در مخزن با نفت سنگین بهبود دهند. استفاده از نانوذرات به منظور افزایش برداشت تکنیک جدیدی است که اخیرا موردتوجه محققین زیادی قرارگرفته است. پایداری بالاتر نسبت به سایر مواد شیمیایی، هزینه مناسب تر و سازگاری بیشتر با محیط زیست از جمله مزایای این روش است. در این مطالعه سعی شده است با کمک شبیه سازی، تاثیر نانوسیلیکا روی تغییر ترشوندگی سنگ مخزن و درنتیجه عملکرد تولید از مخازن مشاهده شود. به همین منظور با استفاده از شبیه ساز اکلیپس100 این شبیه سازی صورت گرفته است. نتایج نشان می دهد که نانوسیلیکا به طور چشمگیری باعث افزایش تولید و ضریب بازیافت نهایی خواهد شد. این افزایش با افزایش غلظت نانوسیلیکا روند صعودی دارد.

کلیدواژه ها:

ازدیاد برداشت ، نانوسیال ، نانوسیلیکا ، تغییر ترشوندگی ، شبیه سازی ، اکلیپس