بررسی تطبیقی شان نزول آیه انفاق (بقره، 274) نزد فریقین

آیات بسیاری درقرآن وجود دارند که شان نزول آنها در تفاسیر روائی شیعه، اهل بیت(ع) یا امام علی(ع) دانسته شده است؛ اما در تفاسیر اهل سنت بر افراد دیگری از جمله خلفای راشدین انطباق داده شده است. آیه 274 بقره یکی از این آیات است. آیه مذکور در تفاسیر اهل سنت، بر اصحاب خیل، عثمان بن عفان، عبدالرحمن بن عوف و ابوبکر مصادیق انفاق کنندگان منطبق شده است. بررسی ها در این مقاله نشان می دهد، روایات مورد استناد صحیح نیستند. این در حالی است که آیه مذکور به طرق متعدد از فریقین بر امام علی (ع) تطبیق داده شده است؛ به علاوه، این تطبیق با ظاهر آیه نیز هماهنگ است. مفسران اهل سنت و تشیع این آیه را عام دانسته اند. منتها مفسران شیعه کوشیده اند، آن را بر خصوص امام علی(ع) انطباق دهند و برخی از مفسران اهل سنت نیز تطبیق آن آیه بر امیرالمومنین علی (ع) مخدوش شمرده اند.    

کلیدواژه ها:

انفاق پنهانی ، انفاق آشکار ، اصحاب خیل ، اهل سنت ، شیعه ، امام علی(ع)