رابطه شادکامی و شیوع رفتارهای پرخطر

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین شادکامی و شیوع رفتارهای پرخطر در بین دانش آموزان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه دانش آموزان پایه پنجم و ششم ابتدایی شهرستان فولادشهر استان اصفهان بود که به روش نمونه گیری خوشه ای 150 نفر اقدام به تکمیل پرسشنامه شادکامی آکسفورد (1989) و پرسشنامه بررسی شیوع رفتارهای پرخطر احمدپور ترکمان (1390) کردند. داده ها با استفاده از روش آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل نشان داد که بین شادکامی و شیوع رفتارهای پرخطر در دانش آموزان از نظر آماری رابطه معناداری وجود ندارد و شادکامی، شیوع رفتارهای پرخطر دانش آموزان را پیش بینی نمیکند. مدرسه نهادی مهم در ساختار یک جامعه است که با ایجاد برنامه های باهدف میتواند منجر به افزایش سلامت جامعه و کاهش آسیب های اجتماعی شود. بنابراین بررسی متغیرهایی که با رفتارهای پرخطر ارتباط دارند، ضروری به نظر میرسد.

کلیدواژه ها:

شادکامی ، رفتارهای پرخطر ، دانش آموز ان