اثربخشی آموزش رابطه موثر بر کاهش خشم مربوط به مدرسه و مسئولیت پذیری دانش آموزان

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش رابطه موثر بر کاهش خشم مربوط به مدرسه و مسئولیت پذیری دانش آموزان پسر متوسطه اول شهرستان بابلسر صورت گرفت، این پژوهش از نظر هدف بنیادی و از نظر روش شبه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر بابلسر شامل 1323 نفر بود. برای انتخاب نمونه این پژوهش از روش نمونه گیری داوطلبانه در دسترس با گمارش تصادفی درگروه ها استفاده شد. سپس 30 نفر به صورت تصادفی در گروه آزمایش و 30 نفر در گروه گواه قرار گرفتند و آزمودنیها به پرسشنامه های چندبعدی خشم مربوط به مدرسه اسمیت و همکاران (1989)، مسئولیت پذیری نوجوانان حسن زاده و همکاران (1393)، برنامه آموزش ارتباط موثر بر روی گروه آزمایش اجرا شد، یافته ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد مسئولیت پذیری گروه آزمایش در پس آزمون نسبت به مسئولیت پذیری گروه کنترل افزایش بیشتری داشت. در مورد متغیر کاهش خشم مربوط به مدرسه نیز نتایج نشان داد که خشم مربوط به مدرسه گروه آزمایش نسبت به گروه گواه کاهش بیشتری داشت.

کلیدواژه ها:

آموزش ارتباط موثر ، کنترل خشم ، مسئولیت پذیری