اثربخشی آموزش مهارت ابراز وجود بر اهمالکاری تحصیلی و یادگیری خودنظم جویی دانش آموزان پسر

پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان اثربخشی آموزش مهارت ابراز وجود بر اهمال کاری تحصیلی و یادگیری خودنظمجویی انجام گردید. روش پژوهش حاضر تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. 34 نفر از دانش آموزان پسر پایه های هفتم تا نهم شهرستان رضوانشهر، به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و در 2 گروه آزمایش و کنترل 17) نفر در هر گروه) مورد آزمایش قرار گرفتند. برای جمع آوری داده های موردنیاز، اعضای هر دو گروه با فاصله زمانی 2 ماه به پرسشنامه اهمالکاری تحصیلی سولومون و راتبلوم (1984) و پرسشنامه یادگیری خودنظمجویی بوفارد (1995) پاسخ دادند. برنامه 8 جلسه ای آموزش مهارت ابراز وجود در مورد گروه آزمایش انجام شد و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. داده های پژوهش با استفاده از شاخصهای توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها حاکی از تاثیر معنادار آموزش مهارت ابراز وجود بر اهمال کاری تحصیلی و یادگیری خودنظمجویی بود. اهمالکاری تحصیلی به طور معناداری در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش یافت و یادگیری خودنظم جویی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش یافت. بر اساس یافته های پژوهش میتوان نتیجه گرفت مهارت ابراز وجود بر میزان اهمالکاری تحصیلی و سطح یادگیری خودنظم جویی موثر است.

کلیدواژه ها:

مهارت آموزش ابراز وجود ، اهمالکاری تحصیلی ، یادگیری خودنظم جویی