انعکاس غزل های حافظ در رمان ملحمه الحرافیش نجیب محفوظ

داستان ملحمه الحرافیش(حماسه عیاران)، نوشته نجیب محفوظ، 13 بیت از غزل­های حافظ شیرازی را، به زبان فارسی، دربر دارد واین شگفت انگیز می­نماید که ابیاتی از غزل­های حافظ، دست­مایه یکی از برجسته­ترین داستان­های این نویسنده مشهورمصری و برنده جایزه نوبل 1988م گردد، داستانی که تاکنون هفت فیلم سینمایی از آن ساخته­اند. این ابیات که از زبان خلوت نشینان تکیه و به زبان فارسی شنیده می­شود و در سماع صوفیانه خود آن را زمزمه می­کنند، نوعی هنجارشکنی در ادبیات داستانی عرب به­شمار می­رود و بیانگر آشنایی بزرگترین داستان­نویس عرب با شعر حافظ می­باشد،  اماپرسش اساسی این است که این ابیات چه تناسبی با فضای داستانی دارد با روش کتابخانه­ای وتحلیلی – توصیفی که در آن، اصل این ابیات در دیوان حافظ با شکل کاربرد آن در داستان، سنجیده شده است،  می­توان دریافت که این ابیات مناسب با فضای صوفیانه داستان به کار رفته و با بهره­گیری از آن ها، داستان زیباگونه اوج گرفته است.

کلیدواژه ها:

حافظ شیرازی ، نجیب محفوظ ، ملحمه الحرافیش