بررسی اثر طول آبشکن بر عمق آبشستگی اطراف آن در موقعیت 90 درجه در قوس 180 درجه رودخانه ها

یکی از روشهای متداول ساماندهی و کنترل فرسایش کناری در قوس رودخانه ها استفاده از آبشکن است. آبشکن با هدایت جریان به سمت محور رودخانه، از ایجاد جریان قوی در طول ساحل جلوگیری کرده و مانع فرسایش ساحل رودخانه می گردد. از سوی دیگر الگوی جدید جریان باعث آبشستگی در اطراف آبشکن می شود.یکی از پارامترهای موثر بر آبشستگی در دماغه آبشکن ها، اثر طول آبشکن است.بمنظور بررسی اثر طول آبشکن در قوس بر فرآیند آبشستگی، آزمایش هائی دریک فلوم آزمایشگاهی با قوس 180 درجه با R /B = 4.7 از جنس پلاکسی گلاس انجام پذیرفت. در این تحقیق با قرار دادنیک آبشکن در فلوم آزمایشگاهی درموقعیتهای 30 و 170 درجه با طول های 8و10و12 سانتی متر با دبی های 20و24و28 لیتر بر ثانیه و عمق ثابت 13 سانتی متر پدیده آبشستگی حول آبشکن در حالت آب زلال مورد بررسی قرار گرفت. برای مصالح کف فلوم از ماسه طبیعی با دانه بندییکنواخت با D50=2mm و ضریب یکنواختی 1/7 استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد هر چه طول آبشکن افزایشیابد باعث افزایش عمق آبشستگی اطراف آن می شود همچنین با افزایش دبی جریان و موقعیت قرار گیری آبشکن در قوس ابعاد چاله و طول پشته در پائین دست آبشکن نیز افزایش مییابد.

کلیدواژه ها:

آبشکن ، آبشستگی ، قوس رودخانه ، طول آبشکن