مقایسه و ارزیابی الگوریتم های خوشه بندی چندپرشی در شبکه های بین خودرویی

شبکه های بین خودرویی، نوع خاصی از شبکه های اقتضایی متحرک هستند که ارتباط میان وسایل نقلیه و واحدهای کنار جاده را فراهم می کنند. از خوشه بندی در بهبود مفاهیمی همچون مسیریابی، امنیت، کیفیت سرویس QoS و غیره استفاده میشود. اغلب روش های خوشه بندی پیشنهاد شده در زمینه ی شبکه های بین خودرویی، بر اساس خوشه بندی تک پرشی می باشند. اما به علت وجود تعداد بالای سرخوشه ها و محدوده پوشش دهی کوچک خوشه، مساله کاهش پایداری و سربار بالای تعمیر و نگهداری خوشه، یک چالش اساسی در این شبکه به شمار می رود؛ لذا، در سالهای اخیر محققان الگوریتم های خوشه بندی چندپرشی را پیشنهاد کرده اند. استفاده از خوشه بندی چندپرشی، ضمن گسترش دامنه ی پوشش دهی خوشه ها باعث کاهش تعداد سرخوشه ها و در نهایت افزایش بیشتر پایداری خوشه میشود. در این مقاله، انواع روش های خوشه بندی چندپرشی موجود با یکدیگر مقایسه و مورد ارزیابی قرار می گیرد. در ابتدا، هدف از خوشه بندی چندپرشی در شبکه های بین خودرویی مشخص می گردد و سپس نقاط ضعف و قوت هر یک از روش ها بیان خواهد شد

کلیدواژه ها:

چندپرشی ، خوشه بندی ، شبکه های بین خودرویی ، مسیریابی