تاثیر پارامتر های حرارتی بر رسوب آسفالتین در یکی از میادین نفتی ایران

یکی از مشکلات رایج در صنعت نفت ته نشینی مواد آلی سنگین مانند آسفالتین روی سنگ مخزن، درون چاه های تولید، لوله های انتقال و مخازن ذخیره است. حضور گرادیان های غلظت همراه با پروفایل های فشار و دما در سازند مخزنی، به ویژه مجاور چاه های تولیدی، در لوله مغزی چاه و در تجهیزات سطحی روی پایداری ذرات کلوییدی آسفالتین اثر می گذارد و شرایط را برای ته نشینی آن فراهم می سازد. رسوب فاز جامد از یک محلول مایع برای ته نشست شرط لازم است اما کافی نیست. ته نشست زمانی آغاز می شود که ذرات متراکم شده آسفالتین بر روی فضاهای فعال سطح جذب شوند. در این مقاله با استفاده از مدل های مختلف، ته نشست آسفالین در یکی از چاه های میدان نفتی در ایران مدل سازی شده است و پارامترهای حرارتی شامل دمای سیال و دمای سطح لوله مغزی آنالیز حساسیت شده اند. با افزایش این پارامترها ضریب ته نشست آسفالتین افزایش یافته و به طبع آن میزان ته نشست نیز افزایش می یابد که در آن مدل اسکوبدو بیشترین و مدل بیل کمترین میزان ته نشست را پیش بینی می کند.

کلیدواژه ها:

ته نشست آسفالتین ، دمای سیال ، دمای سطح لوله مغزی ، ضریب ته نشست.