بررسی ماهیت محاربه و رابطه آن با افساد فی الارض
محل انتشار: دومین کنفرانس پژوهش در فقه،حقوق و علوم اسلامی
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 579
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
COHE02_036
تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1398
چکیده مقاله:
یکی از مهمترین جرایم علیه امنیت ملی در حقوق جمهوری اسلامی ایران محاربه است ازنظر قانونگذار این جرم زمانی محقق میشود که فردی یا گروهی برای ایجاد رعب و هراس و سلب آزادی و امنیت مردم دست به سلاح ببردل البته قانون گذار بلافاصله پس از محاربه، واژه مفسد فی الارض را به کار میبرد که این امر گویا این مطلب است که این دو واژه به یک معنا می باشند اما برخی بر این باورند که افساد فی الارض معنایی متفاوت از محاربه دارد درواقع افساد فیالارض را هرگونه رفتار آگاهانه و عمدی برای برهم زدن امنیت و سلامت نظام جامعه اسلامی به قصد براندازی و یا ضربه زدن به آن و یا علم به موثر بودن این رفتار در مقابله با آن میدانند، در این مقاله پس از بررسی ماهیت محاربه و ارکان موثر در تحقق آن به نظرات متفاوتی که در خصوص رابطه این دو واژه وجود دارد نیز پرداخته شده است و درنهایت به این نتیجه میتوان رسید که هرچند در خصوص رابطه محاربه و افساد فی الارض نظرات مختلفی وجود دارد اما با توجه به بکار رفتن این دو واژه در کنار هم یک جرم دانسته شده است به نحوی که محاربه بر وجه فساد میباشد.
کلیدواژه ها:
محاربه- افساد فی الارض- ریبه- اخافه- سلاح
نویسندگان
فاطمه زارع منشادی
دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران