رحم اجاره ای: تبیین قضیه فقهی و آکادمیک آن

نقایص جسمی و پزشکی، گاهی ممکن است زن از حاملگی وحشت داشته باشد یا تحمل دردهای ناشی از حاملگی را نداشته باشد و حاضر به حامله شدن نباشد و گاهی ممکن است زن با وجود علاقه به داشتن فرزند نمیخواهد زیبایی اندام خود را با حامله شدن از دست بدهد. بنابراین زوجین روی به روش باروری مصنوعی از طریق استفاده از رحم جایگزین می آورند، بدین صورت که جنین تشکیل شده از اسپرم و تخمک ) والدین حکمی ( را با وسایل پزشکی به رحم زن ثالثی وارد می کنند و آن زن حمل را در رحم خود تا مرحله تولد پرورش می دهد و پس از وضع حمل، کودک را به پدر و مادر حکمی و ژنتیکی تسلیم می کند. بدلیل آثار و شرایط انحصاری این قرارداد، آن را نمی توان با عقد اجاره اشخاص مقایسه کرد و با توجه به اینکه درقرارداد رحم جایگزین که زوجین نابارور از خدمات زن صاحب رحم بهره مند می گردند، باید بیان داشت که قرارداد رحم جایگزین را نمیتوان نوعی قرارداد کار و مشمول قانون کار دانست، و همچنین این قرارداد با ساختار عقد ودیعه و عاریه نیز منطبق نخواهد بود، بدلیل آنکه عمل سپردن جنین به منظورپرورش آن در رحم می باشد و این قرارداد با عقد عاریه نیز قابل انطباق نخواهد بود. بنابراین با توجه به آن که اهدای گامت در یک نوع آن یعنی اهدای تخمک با توجه به نظر فقها امری مجاز است لذا بهتر است قانون گذار ضمن اصلاح موارد ذکر شده در قانون نحوه ی اهدای جنین به زوجین نابارور، به نحوه ی اهدای تخمک به زوجین نابارور در همان قانون یا به عنوان قانون مستقل دیگری، اقدام به تصویب مقررات مخصوص نماید.

کلیدواژه ها:

رحم اجاره ای ، فقه ، آکادمیک