بررسی اثربخشی آموزش بهینه سازی مصرف انرژی بر نگرش نیاز کارکنان به آموزش و اقدامات حفاظت زیست محیطی ( مطالعه ی موردی: شرکت مدیریت تولید برق شهید منتظری اصفهان)

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش بهینه سازی مصرف انرژی بر نگرش نیاز کارکنان به آموزش و اقدامات زیست محیطی کارکنان نیروگاه شهید منتظری اصفهان می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و بر اساس روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان نیروگاه شهید منتظری اصفهان به تعداد 606 نفر است، که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 235 نفر آنها به عنوان نمونه انتخاب و پس از تکمیل پرسشنامه ها افرادی که نمرهی آنها کمتر از میانگین بود به صورت تصادفی ساده در دو گروه 21 نفری آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده های مورد نیاز پرسشنامه ی محقق ساخته استفاده می باشد؛ که روایی آن توسط اساتید دانشگاه ، کارشناسان محیط زیست و معاونت نیروگاه شهید منتظری و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به میزان 0.89 تایید گردیده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS 20 در دو بخش توصیفی و استنباطی استفاده شده است، از آمار توصیفی جهت ارزیابی سن، سابقه و مدرک تحصیلی افراد نمونه و در قسمت آمار استنباطی از آزمون کلموگروف اسمیرنف برای بررسی نرمال بودن داده ها، از آزمون لوین برای بررسی همسانی واریانس و از تحلیل کواریانس جهت آزمون فرضیات استفاده گردیده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیات پژوهش نشان میدهد که رابطهی معناداری میان آموزش بهینه سازی مصرف انرژی و نگرش نیاز کارکنان به آموزش درباره مسائل زیست محیطی وجود دارد. همچنین رابطه ی معنادار میان آموزش بهینه سازی مصرف انرژی و نگرش کارکنان نسبت به اقدامات حفاظت زیست محیطی در کارکنان نیروگاه مورد تایید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، آموزش بهینه سازی مصرف انرژی ، نگرش نیاز کارکنان به آموزش ، اقدامات حفاظت زیست محیطی ، نیروگاه شهید محمد منتظری اصفهان