بررسی اثر آموزش خودمراقبتی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان معده در بیمارستان شفا اهواز در سال 1397

زمینه و هدف: در حال حاضر سرطان ها مسئله مهم بهداشتی و درمانی در جهان هستند. که یکی از روش های ترغیب کننده درمانی اجرای برنامه خودمراقبتی توسط خود بیمار است از طرفی خودمراقبتی منجر به بهبود سلامت عمومی بیمار، شرکت فعال در روند مراقبت و در نهایت کاهش هزینه های درمانی خواهد شد. هدف از این مطالعه بررسی اثر آموزش خودمراقبتی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان معده در بیمارستان شفا اهواز در سال 1397 می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع شاهددار تصادفی قبل و بعد آموزش می باشد که در سال 1397 بر روی 88 نفر از بیماران سرطانی بیمارستان شفا اهواز انجام گردید. نمونه ها به روش در دسترس هدفمند انتخاب و به دو گروه 44 نفره تقسیم شدند. جمع آوری داده ها به روش مصاحبه حضوری انجام گرفت و از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، کیفیت زندگی بیماران سرطان معده و پرسشنامه عمومی بیماران سرطانی انجام گرفت. جمع آوری داده ها با استفاده از نرم افزار Spss نسخه 16 و آزمون های آماری توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و آزمون های آماری مجذور کای، آنالیز واریانس و آزمون T-test تحلیل شدند.نتایج: نتایج این پژوهش نشان داد که در بخش اطلاعات دموگرافیک اخلاف معنی داری در دو گروه از نظر جنس وجود داشت (0.03=P). از نظر سایر متغیرها از قبیل سن ( 0.641= P) و سطح تحصیلات ( 0.745= P) اختلاف معنی داری وجود نداشت و همچنین متغیرهای تعداد دوره های شیمی درمانی(0.714= P) و مرحله درمانی(0.85= P) اختلاف معنی داری مشاهده نشد. میانگین نمرات کیفیت زندگی قبل از مداخله اختلاف معنی داری نشان نداد (0.687= P). کیفیت زندگی به صورت قابل ملاحظه ای در گروه آزمون بعد از مداخله بهبود یافت ولی در گروه شاهد کاهش نشان داد (0.001= P).بحث و نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که آموزش خودمراقبتی بر بیماران سرطانی تاثیرگذار می باشد لذا پیشنهاد می شود یک برنامه جامع و متناسب با جامعه، جهت بهبود کیفیت زندگی بیماران سرطان معده تدوین و اجرا گردد.

کلیدواژه ها:

خودمراقبتی ، سرطان معده ، کیفیت زندگی ، آموزش