بررسی ارتباط بین سلامت معنوی و فعالیت های مذهبی با کنترل قندخون در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

زمینه و هدف : معنویت و مذهب به عنوان یک بعد انسانی و نقشی که در بهبودی افراد دارد، به طور روز افزونی مورد توجه قرار گرفته است. لذا هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین سلامت معنوی و فعالیت های مذهبی با کنترل قندخون در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بود. مواد و روش ها : این مطالعه تحلیلی – مقطعی در سال 1397 بر روی 122 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو مراججعه کننده به بیمارستان خاتم الانبیاء شهرستان شوشتر انجام گرفت که روش نمونه گیری افراد به صورت دردسترس طی سه ماه بود. اطلاعات با استفاده از فرم اطلاعات دموگرافیک، فعالیت های مذهبی Arcury و سلامت معنوی Ellison & Paloutzian جمع آوری و نمونه خون وریدی برای اندازه گیری هموگلوبین گلیکوزیله و قند خون ناشتا از بیماران بدست آمدند. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آزمون های استنباطی (آزمون تی تست، رگرسیون چند خطه) در نرم افزار آماری SPSS-16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج : میانگین سنی افراد شرکت کننده در پژوهش 4/7±31/93 بدست آمد که 87 نفر از افراد (71/3 درصد) زن و 63 نفر (51/6 درصد) متاهل بودند. هموگلوبین گلیکوزیله 63/2% آنها بیشتر یا مساوی 7% بود و 52/8% آنها قند خون بیش از 118 میلی گرم در دسی لیتر داشتند. نمرات سلامت معنوی و فعالیت های مذهبی دو گروه بیماران با هموگلوبین گلیکوزیله بیشتر و مساوی 7% و کمتر از 7% تفاوت معنی داری وجود داشت (P=0.628، P=0.712). قند خون ناشتای بیماران با سلامت معنوی و فعالیت های مذهبی آنان ارتباط معنی داری نداشت (P=0.128، P=0.422).نتیجه گیری : در این مطالعه نمرات سلامت معنوی و فعالیت­های مذهبی در بین بیماران با قند خون کنترل شده و کنترل نشده تفاوت معنی داری نداشت. پیشنهاد می شود، مطالعه ای به شکل مورد شاهدی و طولی با حجم نمونه بیشتر همراه با بررسی وضعیت خودمراقبتی بیماران انجام شود.

کلیدواژه ها:

فعالیت های مذهبی ، سلامت معنوی ، کنترل قندخون ، هموگلوبین گلیکوزیله