بررسی رابطه مزاج با مهارت های ارتباطی در دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی شهر بوشهر در سال 97-1396

زمینه و هدف: رفتارها و تمایلاتی که تحت تاثیر مزاج فردی قرار دارند، در افراد مختلف متفاوت است. در این راستا مهارت های ارتباطی، به عنوان رفتارهایی مهم فرد را قادر به تعامل موثر و اجتناب از پاسخ های نامطلوب نموده و بیانگر سلامت رفتاری و اجتماعی فرد محسوب می شوند؛ لذا نظر به اهمیت مهارت ارتباطی این پژوهش با هدف تعیین رابطه مزاج با مهارت های ارتباطی در دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی شهر بوشهر در سال 97-1396 انجام پذیرفت.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع همبستگی است که بر روی 300 نفر از دانشجویان پرستاری و مامایی شهر بوشهر به صورت تمام شماری انجام گردید. داده ها با استفاده از پرسشنامه های مزاج شناسی مجاهدی (1393)، مهارت ارتباطی کوئین دام (2004) جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و روش های آمار توصیفی(میانگین، انحراف معیار و فراوانی) و آزمون های تحلیلی (t مستقل ) و در سطح معنی داری 0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: بین مزاج دانشجویان با مهارت ارتباطی رابطه معنا داری مشاهده شد؛ به نحوی که دانشجویان با مزاج گرم و تر (7/43 ± 112/98) و همچنین مزاج گرم و خشک (8/42 ± 112/72) به نسبت دانشجویان با مزاج سرد و تر(6/84 ± 107/48) و مزاج سرد و خشک (67/10 ±104/1) از مهارت ارتباطی بالاتری برخوردار بودند( 001/0> P ). نتیجه گیری: نتایج حاکی از ارتباط مزاج با مهارت های ارتباطی است. بنابراین پیشنهاد می شود زمینه توجه به مزاج دانشجویان و برنامه ریزی های لازم در خصوص اصلاح مزاج آنان به منظور افزایش مهارت های ارتباطی دانشجویان در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

مزاج ، مهارت ارتباطی ، دانشجویان پرستاری و مامایی