بررسی سقوط ابزار حین اعمال جراحی در مرکز آموزشی درمانی الزهرا در اصفهان در سال 1397

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 574

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ARCIORSMED01_155

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف:سقوط ابزار بعنوان یک حادثه عمده و همچنین یک عامل بازدارنده در اکثر اعمال جراحی به چشم می خورد که از پیامد های ناشی از سقوط ابزار جراحی می توان به قطع جریان جراحی، تحمیل زمان و هزینه های اضافی و کاهش عمر ابزار جراحی اشاره کرد. بنابراین با توجه به پیامد های ناشی از سقوط، این مطالعه با هدف بررسی شیوع پدیده سقوط ابزار، حین اعمال جراحی اعصاب، عمومی، زنان، ارتوپدی و اورولوژی انجام شد. مواد و روش ها:در این مطالعه، داده ها به صورت مشاهده ای از طریق چک لیست محقق ساخته که روایی و پایایی آن تایید گردید، در طول 100 عمل جراحی باز اعصاب، عمومی، زنان، ارتوپدی و اورولوژی جمع آوری شد. بدین صورت که اعمال جراحی که معیار های ورود به مطالعه را دارا بودند، با روش در دسترس انتخاب شدند. به منظور همسان سازی، اولین اعمال جراحی از شیفت صبح در هر فیلد جراحی مورد بررسی قرار گرفت. مدت زمان لازم برای تکمیل چک لیست از زمان شروع عمل جراحی تا پایان عمل بوده است. سپس داده هابا استفاده از spss نسخه 22 و آزمون های توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها:نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که فراوانی تعداد دفعات سقوط ابزار حین 100 عمل جراحی 55 مورد می باشد. فراوانی سقوط در تیم های 4،3،2 و 5 نفره به ترتیب 22،23،3 و 7 مورد ثبت شده است. بیشترین فراوانی دفعات سقوط در اعمال جراحی ناحیه شکم 2/65 % و در پوزیشن سوپاین 52 / 6 % می باشد. بیشترین فراوانی سقوط 49 / 1 % در مرحله ی کنار گذاشتن ابزار بعد از استفاده توسط جراح می باشد. بیشترین شرایط بعد از سقوط )80 %مربوط به نادیده گرفتن ابزار و استفاده از ابزارهای موجود در ست جراحیمی باشد. در 7 عمل جراحی 2 یا ببیشتر از 2 مورد سقوط رخ داده است که بیشترین فراوانی سقوط مربوط به ابزارهای کلمپ کننده 35 % می باشد.بحث و نتیجه گیری:سقوط ابزار جراحی اغلب در اتاق عمل رخ می دهد که تاثیر عمده ای بر جریان جراحی و استفاده از منابع دارد. مستند سازی دقیق سقوط ابزار حین اعمال جراحی، پایه ای برای توسعه راه حل هایی به منظور بهبود کارایی اتاق عمل می باشد. بر اساس نتایج مطالعه حاضر، سقوط ابزار حین اعمال جراحی اعصاب، زنان، عمومی، اورولوژی و ارتوپدی یک پدیده رایج است. بنابراین استفاده از انواع درپ های مغناطیسی در جهت ایمنی، راحتی و سهولت اعضای تیم جراحی و حذف هزینه های اضافه تر و همچنین آموزش اعضای تیمجراحی در بکارگیری صحیح ابزار توصیه می شود.

نویسندگان

سارا باقری

اتاق عمل، دانشجوی کارشناسی ارشد، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

امین صدیق

اتاق عمل، دانشجوی کارشناسی ارشد، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

سهیلا مژده

پرستاری، کارشناسی ارشد، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

مهدی راستی اردکانی

دانشیار، متخصص جراحی پلاستیک، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران