ارزیابی کارایی سیستم های اطلاعاتی با بهره گیری از الگوی طراحی MVC و زبان نشانه گذاری توسه یافته

توسعه سیستم های نرم افزاری پیچیده خواهان مدل هایی است که ارزیابی نیازهای غیروظیفه مندی سیستم ها را در فرایند توسعه به ویژه در مراحل اولیه انجام دهد. ارزیابی معماری به روش های مختلفی انجام می گیرد، از این رو نیاز به یک روشی برای ادغام نیازهای غیروظیفه مندی می باشد. مقاله حاضر، الگوی طراحی MVC را در قالب چارچوبی مبتنی بر زبان نشانه گذاری توسعه پذیر برای ارزیابی نیاز غیروظیفه مندی کارایی نمایش می دهد. این چارچوب بر پایه شبکه های پتری بنا شده که به کمک آن می توان الگوی طراحی MVC را ارایه داد. تحقیق جاری در مقایسه کارهای پیشین امکان استفاده از زبان نشانه گذاری توسعه پذیر، جهت رسیدگی به نیازهای غیروظیفه مندی فراهم نموده و یک مدل اجرایی از نرم افزار ترسیم می نماید.

کلیدواژه ها:

الگوی طراحی MVC ، زبان نشانه گذاری توسه یافته ، شبکه های پتری ، کارایی ، معماری نرم افزار