بازآفرینی ارکان شهر ایرانی_اسلامی؛ پلی به سوی توسعه شهری پایدار

شهرها و مجتمع های زیستی از جمله ی بارزترین و ملموس ترین جلوه های فرهنگ بشری محسوب می شوند که با ارایه فضاهایی عینی و قابل درک، بسیاری از مولفه های فکری و ذهنی متاثر و منتج از آن را بیان می کنند. در این بین شهر ایرانی_ اسلامی با پشتوانه اندیشه های معنوی و کالبدی قوی، تاکید ویژه ای بر طرح شهرها در جهت کارایی و پاسخگویی بیشتر به نیازهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی داشته است. شهر اسلامی با مبانی و جهان بینی خود، متشکل از ارکان سه گانه ای است که باعث پویایی و ماندگاری آن در طولتاریخ شده است. ولی افسوس که بی توجهی به مبانی فکری و پشتوانه های معنوی اسلامی باعث افول شکوه و عظمت شهرهای معاصر گردیده است. ارکان شهرهای اسلامی_ایرانی را میتوان تحت سه عنوان: فضای فکری ، فضای رفتاری و فضای عینی مطرح و بررسی کرد. انسان به عنوان تجلی فکر و اندیشه، رفتار عملی و اخلاقی او به عنوان ثمرهی این اندیشه و کالبدی که این عمل و رفتار در آن عینیت می یابد، مبانی نظری شهر ایرانی _ اسلامی را شکل می دهند. شهر اسلامی پایدار زمانی حاصل می شود که این سه عاملهمپوشانی مناسبی با یکدیگر داشته باشند. در این مجال سعی خواهد شد پس از نگاهی مختصر به مفاهیم توسعه و پایداری و تعمیم آن به مقوله ی شهر، جستاری به ارکان شهرهای ایرانی_ اسلامی زده شود و با استناد به این مبانی و ارکان و انطباق آن با اوضاع شهری معاصر، سعی در پیشنهاد الگویی مناسب در جهت توسعه پایداری شهری خواهد شد

کلیدواژه ها:

انسان ، رفتار ، کالبد ، توسعه ، پایداری ، بازآفرینی