شناسایی عناصر یادگیری سازمانی و تاثیر آن بر انواع نوآوری

در محیط های پیچیده و مبهم امروزی، سازمان ها به منظور پایداری و رشد و ارایه خدمات بهتر در محیط خود، ناچار به یادگیری هستند و نوآوری، موتور محرکه توسعه بوده که توجه به آن نقش فرایندهای در رشد یادگیری سازمان ها خواهد داشت. برای ارایه تصویری از سازمان ها و جوامعی که بیشترین استفاده و بهره را از نوآوری، در چرخه کامل آن می برند، شناسایی ابعاد یادگیری سازمانی می تواند به عنوان پیش زمینه ای جهت هرگونه نوآوری در یادگیری سازمان ها موثر باشد.بدین جهت هدف پژوهش، شناسایی عناصر یادگیری سازمانی و تاثیر آن بر انواع نوآوری می باشد. روش پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها توصیفی است. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش، مطالعه اسنادی و کتابخانه ای می باشد. به منظور پاسخ به پرسش پژوهش و رسیدن به اهداف پژوهش، مبانی نظری و تحقیقات پیشین مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است، که ابعاد یادگیری سازمان ها شامل 11 بعد؛ چشم انداز و ماموریت مشترک، محیط یادگیری، فرهنگ سازمانی، تعیین نیازهای رشد و یادگیری، تامین نیازهای رشد و یادگیری، کار و یادگیری تیمی، اشتراک دانش، تفکر سیستمی، رهبری، توسعه شایستگی و مهارت های کارکنان و به کار گیری یادگیری در محیط کار و انواع نوآوری شامل 6 بعد؛ نوآوری اجتماعی، نوآوری تولیدی، نوآوری فرآیندی، نواوری رفتاری، نوآوری بازار و نوآوری استراتژیک می باشند. بنابراین لازم است با تلاش بیشتر جهت آمادهسازی زیر ساخت های لازم برای نوآوری موفق با توجه به مهم ترین عوامل نوآوری، به پیاده سازی نوآوری در یادگیری سازمانی گام برداشت. مدل توسعه یافته این پژوهش در انتهای آن ترسیم شده است.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، یادگیری سازمانی ، عناصر ، نوآوری اجتماعی