پیش بینی رضایت زناشویی دانشجویان زن متاهل دانشگاه ادیب ساری بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه و هوش هیجانی

هدف از انجام این پژوهش پیش بینی رضایت زناشویی دانشجویان زن متاهل دانشگاه ادیب ساری بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه و هوش هیجانی بود. روش تحقیق حاضر از نوع تحقیقات کاربردی، توصیفی و همبستگی بود. جامعه آماری عبارت است کلیه دانشجویان زن متاهل دانشگاه ادیب ساری در سال تحصیلی 97-96 که تعداد آنها برابر با 220 نفر می باشد. حجم نمونه با توجه به جدول کرجسی و مورگان برابر با 140 نفر از دانشجویان زن متاهل دانشگاه بوده است. در این پژوهش از روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش سه پرسشنامه استاندارد طرحواره یانگ، رضایت زناشویی انریچ (2009) و هوش هیجانی بار – ان بود. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، به دو روش توصیفی و استنباطی از طریق نرم افزار SPSS21 انجام شده است. در این پژوهش از آمار توصیفی برای محاسبه میانگین و انحراف معیار متغیرهای پژوهش و نشان دادن فراوانی و نمودار های مربوط به آن استفاده شده است و از آمار استنباطی به منظور بررسی فرضیه های پژوهش استفاده گردید. آزمون انجام شده در این پژوهش شامل آمون کالموگروف اسمیرنوف به منظور بررسی نرمال بودن متغیرهای پژوهش و آزمون همبستگی پیرسون به منظور بررسی ارتباط بین متغیرها و آزمون رگرسیون چند متغیره به منظور پیش بینی متغیرهای ملاک می باشد. نتایج پژوهش نشان داد که طرحواره های ناسازگار اولیه و هوش هیجانی در پیش بینی رضایت زناشویی دانشجویان زن متاهل نقش دارند.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، طرحواره های ناسازگار اولیه و هوش هیجانی