رابطه هوش اجتماعی با سرزندگی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر اصفهان

این پژوهش با هدف تعیین رابطه ی ادراک از ساختار کلاس و خودگردانی تحصیلی با سرزندگی تحصیلی در دانش آمو زان دوره اول متوسطه شهر اصفهان انجام شد. به همین منظور از کل دانش آموزان دوره دوم متوسطه اصفهان تعداد 338 نفر به روش نمونه گی ری خوشه ای انتخاب شدند. روش پژوهش همبستگی و ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سرزندگی تحصیلی دهقانی زاده و حسین چاری((1391 و مقیاس هوش اجتماعی ترومسو بود. داده های حاصل از پرسشنامه های این پژوهش در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تحلیل قرار گرفت. در سطح توصیفی از آماره هایی نظیر فراوانی، درصد میانگین، انحراف معیار استفاده به عمل آمد. در سطح استنباطی، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه به روش گام به گام و آزمون تحلیل واریانس چند راه ه استفاده گردید. یافته های این پژوهش نشان داد بین هوش اجتماعی (r=0/179) و ابعاد پردازش اطلاعات اجتماعی (r=0/126)، مهارت های اجتماعی (r=0/202) و آگاهی اجتماعی (r=0/381) با سرزندگی تحصیلی رابطه معنی دار وجود دارد. همچنین بین نمرات هوش اجتماعی بر حسب متغیرهای دموگرافیک (پایه تحصیلی، سطح تحصیلات والدین و وضعیت اقتصادی خانوده) تفاوت معنی دار وجود ندارد. بر ای ن اساس می توان نتیجه گرفت لازم است آموزش و پرورش در برنامه های آموزشی دانش آموزان جایگاه ویژه ای برای تقویت این نوع از هوش در نظر بگیرد.

کلیدواژه ها:

هوش اجتماعی ، سرزندگی تحصیلی