شاملو، شاعر زندگی و مرگ

مرگ، تجربه ای است که در حیطه دیگر تجربیات انسانی نمی گنجد. به همین دلیل، انسان ها در برابر آن، واکنش های متفاوت و گاه متضادی نشان داده و داوری های گوناگونی درباره آن نموده اند. شعر فارسی در همه گونه های خود، راوی احساس هایی بوده است که شاعران فارسی در برابر مرگ و زندگی داشته و دارند. در روزگار ما، احمد شاملو، شاعر انسان گرا و متعهد معاصر، کسی است که انسان، زندگی و مرگ را به گونه های مختلف، دستمایه شاعری خویش قرار داده است. او شاعری است متفکر که خود را در برابر انسان و سرنوشت او مسیول می شناسد. اندیشه درباره زندگی و مرگ، جریانی مداوم در شعر شاملوست که زمینه گفت وگوهای او را درباره انسان، آفرینش و هر آنچه به انسان و انسانیت او مربوط است، فراهم آورده است.  

کلیدواژه ها:

انسان ، زندگی ، مرگ ، شعر ، آرمانخواهی