ضرورت پایش سلامت جسمی و روانی امدادگران

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 374

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICHED08_234

تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

در هر حادثه ای، افراد به دودسته تقسیم می شوند: امدادجو و امدادگر. امدادگر به معنای عام کلمه فردی است آموزش دیده که در شرایط حادثه با توجه به تخصصی که دارد به امدادجوها کمک می کند. پرواضح است که باید دسته امدادگر نیز بعنوان بخشی از دسته امدادجو در نظر گرفته شود زیرا نیازمند مراقبت های خاص و ویژه ای است که اگر نادیده گرفته شود سبب آسیب های جدی به سیستم مراقبت در حوادث و بلایا خواهد شد.آسیب هر فرد امدادگر بدین دلایل باید در اسرع وقت ترمیم شود یا فرد از صحنه حادثه و محل امداد دور شود: الف: آسیب یک امدادگر سبب تضعیف روحیه سایر همکاران می شود، زیرا آنها خود را به آسیب نزدیک تر می پندارند. ب: آسیب درمان نشده امدادگر سبب تضعیف روحیه امدادجویان می شود، زیرا آنها خود را به امکانات دورتر از امدادگران می پندارند و اگر یکی از این دسته آسیب ببیند و درمان نشود این تفکر که ممکن است درمان ما روند طولانی تر و پیچیده تری داشته باشد، ایجاد خواهد شد. ج: امدادگر درمان شده ممکن است سریع تر به چرخه امداد برگردند و سبب تقویت این چرخه شود. بنا به دلایل فوق و احتمالا دلایل دیگری هر امدادگر باید از نظر احتمال آسیب جسمی و روانی مرتب پایش و در صورت رسیدن به مرحله نیازمند به کمک بلافاصله از چرخه امداد خارج و وارد چرخه درمان شوند. آسیب های تهدید کننده امدادگران: الف جسمی و ناشی از حادثه یا بلا اغلب خود حادثه می تواند بطور اولیه یا گاهی در اثر آسیب های ثانویه ناشی از آن سبب ایجاد آسیب در امدادگران شود. لزوم استفاده از لوزام محافظت شخصی، پروتکل های محافظتی جمعی، آموزش های فردی و جمعی در زمان حادثه بیشتر مشخص می شود. علاوه برآن بعضی از حوادث در ذاتشان آسیب های ثانویه ای دارند ک از خود حادثه جدیتر و کشنده ترند. پیشگیری از این عوارض گاهی بسیار حیاتی است. در مواردی امدادگران بعنوان عامل انتشار بیماری های عمل می کنند و سبب ایجاد ضعف در چرخه امداد و درمان می شوند. ب: جسمی و ناشی از فشار کاری حجم زیاد کار مورد درخواست از پرسنل و انجام کارهایی که بالاتر از توان معمول افراد است و پرسنل معمولا به آن عادت ندارند، سبب می شود احتمال آسیب های جسمی در حوادث و بلایا بسیار بیشتر از کارهای معمولی و حتی شدید باشد. خستگی روحی، بیماران بسیار و با آسیب های جدی، آسیب سایر همکاران سبب مستعد شدن امدادگران به آسیب های ناشی از فشار کار می شوند ج: آسیب روحی: یکی از بدیهی ترین آسیب هایی که کمتر مورد توجه قرار گرفته است، آسیب های روانی است. خوشبختانه اخیرا مورد توجه مسیولین و امدادگران قرار گرفته است. گاهی می تواند بسیار ماندگارتر از آسیب های جسمی سبب درگیری طولانی در امدادگر شود. پیشگیری از آسیب های روانی گاهی بسیار مشکل است و درمان آن نیز نیازمند متخصص ویژه است.

کلیدواژه ها:

پایش ، سلامت جسمی روانی امدادگران ، آسیب ، عملیات ، حوادث و بلایا

نویسندگان

امیر نجاتی

دپارتمان بهداشت عمومی بلایا، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران