نقش کودکان و نوجوانان در شناخت خطر حوادث وبلایا

بی شک مهم ترین سرمایه هر جامعه، نیروی انسانی آن است. برنامه ریزی برای رشد و بالندگی نیروی انسانی جزو لایفک و انکارناپذیر و از اهرم های رشد یک کشور می باشد. قطعا هر جامعه ی مترقی باید برای سرمایه انسانی خود برنامه های مشخص در دوره های مختلف زندگی داشته باشد. در این بین برای اقدامات و برنامه های زیر بنایی و طولانی مدت بهترین و منطقی ترین سرمایه گذاری، برنامه ریزی و سیاست گزاری برای آموزش و بالندگی گروه سنی کودکان و نوجوانان، برای تبیین بستر فرهنگی و ماندگار است.کشور ما کشوری حادثه خیز است، لذا برنامه ریزی منطقی، فراگیر و همه جانبه برای تمام هموطنان بالاخص نسل آینده امری بدیهی است و این ممکن نخواهد شد مگر با شروع آموزش وحساس سازی از پایین ترین سطح سنی اجتماع، یعنی کودکان و نوجوانان و حتی خردسالان. سرمایه گذاری برای کسانی که آینده کشور را خواهند ساخت و در تمام حوزه های مختلف اجتماع حضور پیدا خواهند کرد و این تفکر صحیح ایجاد شده از کودکی خود را قطعا در تمام لایه های جامعه وارد خواهند.جوامع پیشرفته تجاربی ارزشمند از آموزش و حساسیت زایی در سنین کودکی دارد که و طبیعتا از نتایج مثبت آن در زمان حال و آینده بهره مند خواهد شد