آمایش سرزمین و مدیریت خطر حوادث و بلایا

مقدمه: هدف مدیریت خطر حوادث و بلایا، کاهش خسارات و نتایج ناشی از حوادث و بلایا بر تمدن های بشری است. از سوی دیگر آمایش سرزمین نوعی برنامه ریزی بلندمدت برای توزیع بهتر جمعیت، امکانات و فعالیت های مختلف با هدف افزایش رفاه، آسایش، و هماهنگی جامعه است. مطالعه مروری حاضر با هدف شناسایی تاثیر مدیریت حوادث و بلایا بر آمایش سرزمین و توسعه پایدار انجام شده است. روش کار: در این مطالعه با کلید واژه های دستیابی حوادث و بلایا، مدیریت خطر حوادث و بلایا و آمایش سرزمین در پایگاه های داده های Magiran و Pubmed, Google Scholar, Science direct, SID جستجو از سال 1995 تا ابتدای دسامبر 2016 انجام گردید. نتیجه گیری: . با کمک سیاست های آمایش سرزمین، می توان خطرات و مخاطرات مدیریت نمود. با در نظر گرفتن موقعیت های پرخطر اقدامات مرتبط با توسعه پایدار و منابع را به این مناطق بیشتر اختصاص داد. در این صورت می توان ظرفیت ها و توانمندی های مناطق آسیب پذیر، که اغلب افراد فقیر در آن ساکن هستند، را ارتقا داد. از سوی دیگر با توجه به نیاز مشارکت عموم مردم با مسیولین دولتی جهت اجرایی سازی برنامه ها و سیاست های آمایش سرزمین، عامل مهمی در ارتقای آگاهی و درک خطر حوادث و بلایا در جامعه و تغییر رویکرد مدیریت حوادث و بلایا به رویکرد مدیریت خطر حوادث و بلایا می باشد.یافته ها: با کمک برنامه ها و سیاست های آمایش سرزمین، می توان آسیب پذیری جغرافیایی، اجتماعی و سازمانی در مقابل خطر حوادث و بلایا، کاهش داد. با ترکیب برنامه-های آمایش سرزمین، آینده نگاری، تهیه نقشه خطر، شناسایی جمعیت در معرض خطر و مخاطرات، اختصاص منابع بیشتر، تمرکز اقدامات توسعه ای در مناطق پرخطر، می توان اقدامات مناسب در فازهای پیش و پس از وقوع حوادث و بلایا با هدف مدیریت خطر حوادث و بلایا انجام داد.

کلیدواژه ها:

حوادث و بلایا ، مدیریت خطر حوادث و بلایا ، آمایش سرزمین