رشد پس از تروما پس از حوادث و بلایا: مرور سیستماتیک

مقدمه: رشد پس از تروما، مفهوم جدیدی است که اخیرا در حوزه روانشناسی حوادث و بلایا مطرح شده است و شامل برگشت فرد به سطح عملکرد روانشناختی پیشین پس از حادثه و یا تغییرات مثبت نظیر قایل شدن ارزش بیشتربرای زندگی، بهبود روابط بین فردی، بهبود سطح عملکرد، و عمیق تر شدن معنا و فلسفه زندگی است. هدف این مطالعه، مروری بر دانش فعلی در زمینه رشد پس از تروما و بررسی امکان وجود رشد پس از تروما و عوامل تعیین کننده آن است. مواد و روش ها: این مطالعه مروری، از ژانویه تا اکتبر 2016 بدون در نظر داشتن محدودیت زمانی و با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی CINAHL ،Science Direct ،Google Scholar،WHO ،PubMed و منابع مکتوب و با کلیدواژه هایی نظیرDisaster ،PTSD ،post traumatic growth انجام شد از 1230 مطالعه با احتساب معیارهای ورود 12 مطالعه وارد مرور شدند، ارزیابی کیفیت مطالعات استخراج شده با روش ارزیابیفینوت_اورهلت که کیفیت انواع مطالعات ( کیفی، کمی و گزارش ها و) را بررسی می کند توسط دو نویسنده اول به طور جداگانه انجام شد و در موارد عدم توافق، به نویسنده سوم ارجاع می شد.بحث ویافته ها: یافته های متضادی در خصوص وجود رشد پس از تروما در مطالعات وجود دارد، برخی مطالعات وجود این نوع رشد را تایید و برخی دیگرگزارش می کنند که رشد پس از تروما واقعی نبوده و در حقیقت ناشی ازنوعی توهم مثبت است و آزمودنی هایی که که رشد پس از تروما را گزارش کرده بودند در عمل، نمرات افسردگی بالاتری را نشان داده اند.در نهایت با بکارگیری مدل های نظری مشخص شد که دو نوع رشد پس ازتروما وجود دارد که هر یک در برهه ای از زمان به منصه ظهور می رسد. بعد اول بعد سازنده و واقعی رشد است که پس از حوادث و بلایا در برخی افراد بروز می کند و بعد دوم نوعی خودفریبی بوده و در آن فرد بخش هایی از واقعیت را تحریف می کند و در واقع این واقعیت تحریف شده به مثابه ضربه گیری عمل نموده و با این عمل به سازگاری کوتاه مدت فرد با ترومای تجربه شده کمک می شود. این بعد رشد، احساس رشد است و نمود رفتاری ندارد. با گذر زمان این احساس کاذب رشد، با بعد سازنده رشد پس از تروما جاگزین می شود، علاوه بر این در مطالعات مرور شده، عواملی مانند گذر زمان، سبک های مقابله ای خوش بینانه، معنویت، دوره سنی میانسالی، سخت رویی، داشتن عزت نفس بالا، امیدواری و وجود تجربیات حل موفقیت آمیز حوادث گذشته به عنوان پیش بینی کننده های مثبت رشد پس از تروما معرف شده اند. نتیجه گیری: در برنامه های آمادگی و توانبخشی روانی در حوادث و بلایا، آموزش و بکارگیری پیش بینی کننده های مثبت رشد پس از تروما می تواند کمک کننده باشد

کلیدواژه ها:

رشد پس از تروما ، حوادث و بلایا ، مرور سیستماتیک