فرصت ها و چالش های استفاده از شبکه های اجتماعی در مدیریت حوادث و بلایای طبیعی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 507

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICHED08_019

تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: در سال های اخیر اینترنت و شبکه های اجتماعی ابزار جدیدی را جهت به اشتراک گذاری اطلاعات در بین کاربران مختلف پدید آورده اند که می توانند به عنوان یک راهکار مناسب در پاسخ دهی سریع و مدیریت حوادث طبیعی مورداستفاده قرار گیرند. هدف از این مطالعه بررسی فرصت ها و چالش های شبکه-های اجتماعی و اینترنت در مدیریت حوادث طبیعی می باشد. روش کار: این مطالعه از نوع مروری است که برای انجام آن، پایگاه داده های حوزه پزشکی شامل PubMed و Scopus و همچنین Google Scholar با استفاده از کلمات کلیدی ، social network ،internet management و health ، disaster جستجو شدند. از بین مقالات یافت شده، هفت مقاله مرتبط باهدف این پژوهش انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. یافته- ها: اولین اولویت در مدیریت حوادث طبیعی، شناسایی مشکلات بهداشت عمومی به منظور کاهش مرگ ومیر و صدمات ناشی از حادثه می باشد. بنابراین جمع -آوری، تفسیر و انتشار اطلاعات از مناطق حادثه دیده به طور دقیق و سریع امری ضروری است. به دلیل فراگیر شدن استفاده از اینترنت و شبکه های اجتماعی در سال های اخیر، یکی از ابزارهای مفید برای انتشار اطلاعات، اینترنت و شبکه های اجتماعی می باشد. ارتباط دقیق، سریع و موثر از مزایای شبکه های اجتماعی در مواقع اورژانسی می اشد. با این وجود استفاده از اینترنت چالش هایی ازجمله عدم دسترسی به اینترنت در مناطق محروم، ازکارافتادن زیرساخت های فناوری در هنگام حوادث طبیعی، کنترل صحت و اعتبار پیام های تبادل شده و حفظ حریم خصوصی افراد در تبادل اطلاعات را به همراه دارد.نتایج: در مواجهه با حوادث طبیعی، ارتباط با جمعیت حادثه دیده باعث تصمیم گیری آگاهانه، تغییر رفتارها و حفظ اعتماد عمومی می شود. در این راستا فناوری اطلاعات نقش مفیدی را برای ایجاد ارتباطات سریع و موثر ایفا می نماید. در کنار مزایای شبکه های اجتماعی برای مدیریت حوادث طبیعی، چالش هایی نیز وجود دارد که باید قبل از وقوع حادثه برای رفع آنها برنامه ریزی های لازم انجام شود

نویسندگان

حسام کریم

دانشکده پیراپزشکی-دانشگاه علوم پزشکی تهران- دانشگاه علوم پزشکی تهران

شراره رستم نیاکان

دانشکده پیراپزشکی-دانشگاه علوم پزشکی تهران- دانشگاه علوم پزشکی تهران