عناصر کمیاب، سرطان و سلامتی

سابقه و هدف: عناصر کروم Cr، نیکل Ni کادمیوم Cd، آرسنیک As؛ سلنیوم Se و روی Zn به علت ضرورت و کمیت خیلی محدود در بدن انسان به عنوان عناصر کمیاب در نظر گرفته می شوند. این عناصر به عنوان ترکیبات ضروری سیستم های آنزیمی بیولوژیکال یا پروتیین های ساختاری مورد نیاز هستند. فقدان هریک از این عناصر کمیاب منجر به شرایط پاتولوژیک نامطلوب می گردد و از آنجایی که سرطان علت اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است، هدف از این مقاله، مروری جدید بر اثر عناصر کمیاب در ایجاد سرطان یا حفظ سلامتیاست. مواد و روش ها: از سایت های ScienceDirect و Scopus, PubMed, Google scholar استفاده شد. و معیارهای مختلفی جهت انتخاب مقاله اعمال گردید نتایج: به طور کلی سرطان زایی ترکیبات کروم، نیکل، کادمیوم و آرسنیک شناخته شده است. سیستم ترمیم و بازسازی DNA اهداف بسیار حساسی برای این عناصر هستند که منجر به کاهش حذف آسیب های درونی DNA شده و خطر تشکیل تومور را افزایش می دهند. مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می دهد که کروم و نیکل با سرطان ریه و بینی در انسان در ارتباط هستند. همچنین، تماس با آرسنیک و کادمیوم خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش می دهد. به علاوه، براساس مطالعات انجام شده یک ارتباط معکوس بین مواجهه با سلنیوم و خطر سرطان پروستات وهمین طور بین روی و سرطان سینه دیده شده است.نتیجه گیری: اگرچه تماس با محیط یک شرط اساسی در تجمع عناصر است، اما ویژگی های فردی و عوامل ژنتیکی نیز در ایجاد این وضعیت سهیم می باشند. به طور کلی، اثرات عناصر کمیاب به فاکتورهای زیادی وابسته است.

کلیدواژه ها:

عناصرکمیاب ، کروم ، نیکل ، کادمیوم ، آرسنیک ، سلنیوم ، روی ، سرطان