مروری بر سرطان زایی نیکل

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 592

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICTE03_067

تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

سابفه و هدف: مواجهه حاد با نیکل باعث تغییر برنامه بیان ژن سلول های طبیعی گردیده و الگوی بیان ژن مشابه با سرطان های ناشی از نیکل را القاء می کند. هدف از این مقاله، بررسی مکانیسم های مختلف سرطان زایی نیکل می باشد. مواد و روش ها: مرور سیستماتیک در سایت های Google scholar و PubMed بر قدرت سرطان زایی ترکیبات نیکل در مدل های حیوانی سلول های جوندگان در شرایط برونتنی صورت گرفت.نتایج: شواهد منتشر شده، احتمال وجود فعالیت های اپیژنتیک و مدولاسیون بیان ژن در سرطان زایی ترکیبات نیکل را تایید می کند. نیکل در ایجاد سلول های با خواص بدخیمی نقش دارد. پژوهش های بسیاری نشان می دهند که نیکل منجر به تهی شدن آسکوربات داخل سلولی گردیده و جایگزینی آن با آهن در جایگاه فعال آنزیم hypoxia inducible factor-1a hydroxylase ممکن است منجر به مهار فعالیت پرولیل هیدروکسیلاز، فعال سازی فاکتور القاء پذیر توسط هیپوکسی ،(HIF-1a) 1a پروتیینی که افزایش بیان آن در سرطان های متعدد شناخته شده است، و بیان ژن های القاء پذیر توسط هیپوکسی، نظیر ژن Cap43 گردد. ژن Cap43 توسط هیپوکسی به شدت القاءپذیر بوده و بیان آن در سلول های سرطانی افزایش می یابد. این مطالعات نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض نیکل منجر به راه اندازی سیگنالینگ استرس هیپوکسیک گردیده، و این امر در سرطان زایی آن اهمیت به سزایی دارد.نتیجه گیری: اثرات مهم اپیژنتیک نیکل شامل تخلیه آسکوربات، مهار فعالیت پرولیل هیدروکسیلاز، پایداری فاکتور القاءپذیر توسط هیپوکسی (HIF-1a) 1a و بیان ژن های القاء پذیر توسط هیپوکسی نظیر ژن Cap43 می باشد.

کلیدواژه ها:

نیکل ، سرطان زایی ، فاکتور القاء پذیر توسط هیپوکسی (HIF-1a) 1a

نویسندگان

فوزیه زادهوش

دانشجوی دکتری بیوشیمی بالینی، گروه بیوشیمی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان