نقش عناصر در درمان اختلالات چشم

سابقه و هدف: بیماری های مهم چشم، گلوکوما، کاتاراکت و ماکولای وابسته به سن می باشند. گلوکوما یک بیماری پیشرونده، برگشت ناپذیر و دومین دلیل کوری در جهان است. این بیماری شامل افزایش غیرعادی فشار مایع درون چشم است که در صورت عدم درمان می تواند منجر به آسیب عصب بینایی و از دست دادن دید گردد. کاتاراکت یک کدر شدگی است که در لنز کریستالی چشم یا پوشش آن (کپسول لنز) ایجاد می شود و منجر به فقدان ناقص یا کامل عبور نور و تاری دید می گردد. تحلیل ماکولای وابسته به سن با تشکیل رگ های خونی جدید همراه بوده و منجر به آسیب بینایی می گردد.نتایج: به دلیل نتایج غیر قابل برگشت بیماری های چشمی، درمان زود هنگام این بیماری ها دارای اهمیت است. بنابراین، تلاش های زیادی برای یافتن درمان های موثر و زود هنگام انجام می شود. درمان های مرسوم شامل قطره های چشمی، قرص ها، جراحی با لیزر و سایر جراحی ها می باشند. جراحی با لیزر از لحاظ زمان و هزینه مقرون به صرفه نبوده و با اثرات جانبی منفی زیادی همراه است. نتیجه گیری: استفاده از عناصر و موادی نظیر سزیوم، مهار کننده های منیزیوم و کلسیم و ساخت نانوپلیمرها با مواد آلی نظیر پلی لاکتیک اسید، پلی لاکتیک گلیکولیک اسید، هیالورونیک اسید، و آکریلیک اسید میتواند به درمان بیماری های مذکور کمک زیادی نماید. در مطالعه حاضر ابتدا گلوکوما، عوامل ایجاد آن، نقش ژنتیک در ایجاد بیماری و سپس روش های درمان، مکانیسم های اثر داروهای این بیماری را توضیح داده و چندین دارو را با یکدیگر مقایسه می کنیم.

کلیدواژه ها:

عناصر ، نانوذرات ، چشم ، گلوکوما ، کاتاراکت