بررسی اثر نیترات نقره بر فعالیت آنزیم پرا کسیداز ترب کوهی

سابقه و هدف: نقره یکی از فلزات سنگین محیطی بوده و میزان آن در پوسته زمین در حدود 0/1 گرم در هر تن می باشد. نیترات نقره به عنوان عامل ایجادکننده ROS گروه های فعال اکسیژنی شناخته شده و به وسیله مکانیسم های متنوع، شامل برهمکنش با گروه های سولفیدریل پروتیین ها و آنزیم ها به سلول آسیب میزند. درحالی که بخش وسیعی از نقره در آب های سطحی به صورت طبیعی برداشت می گردند، فعالیت های بشری از قبیل معدن، ساخت جواهرات و عکاسی می توانند سطوح نقره را در آبهای محیطی افزایش دهند مواد و روش ها: در این مطالعه فعالیت پراکسیداز ترب کوهی HRP تحت شرایط سینتیک تعادلی مشخص شده بود. انکوباسیون آنزیم با 1-100 میلی مولار نیترات نقره به مدت 1-60 دقیقه در دمای اتاق دو تاثیر متفاوت داشت نتایج: مهار پیش رونده ی فعالیت آنزیم بعد از 30-60 دقیقه انکوباسیون با 0/05-100 میلی مولار از یون نقره مشاهده شد. بعد از 30 و 60 دقیقه مدت زمان انکوباسیون، مهار آنزیم به ترتیب 35-60 و 55-96 درصد بود، درحالیکه در غلظت پایین 0/05 میلی مولار و انکوباسیون 15 دقیقه، یک اثر معکوس مشاهده شد و فعالیت آنزیم به 14/7 میکرومولار بر ثانیه افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

آنزیم پراکسیداز ، ترب کوهی ، گروه های فعال اکسیژنی ، نیترات نقره ، مهار آنزیم ، ادیانیزیدین