مقایسه تاثیر آنتی اکسیدانی اسپند و نانوذرات نقره بر میزان فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در موش های نر

سابقه و هدف: نانوذرات نقره بیش از سایر نانوذرات شناخته شده قدرت تحرک و جذب در بافت های مختلف را دارند. درگلبول های قرمز خون و سایر بافت ها آنزیم آنتیاکسیدانی به نام گلوتاتیون پراکسیداز وجود دارد، که سبب حفاظت لیپیدهای غشایی و هموگلوبین در برابر واکنش های پراکسیداسیون می گردد. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر آنتی اکسیدانی اسپند و نانوذرات نقره بر میزان فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در موش ها می باشد مواد و روش ها: این پژوهش بر روی موش های نر بالغ از نژاد Albino با وزن 30-25 گرم انجام شد. در این مطالعه حیوانات به 4 گروه زیر تقسیم شدند. گروه کنترل تزریق شده با آب مقطر، گروه تزریق شده با نانوذرات نقره ppm 500 گروه دریافت کننده عصاره اتانولی اسپند خوراکی به میزان mg/Kg/day 20 به مدت 30 روز و تزریق شده با آب مقطر و گروه دریافت کننده نانوذرات و خورنده عصاره اسپند با دوزهای فوق. تمامی تزریقات در 3 روز متوالی در ابتدای آزمایش به صورت داخل صفاقی انجام شد. پس از طی شدن دوره تیمار، از قلب حیوانات خونگیری به عمل آمد. سپس، میزان فعالیت گلوتاتیون پر اکسیداز GPx گلبول های قرمز سرم تعیین شد. نتایج: در موش های تیمار شده با نانوذرات نقره و عصاره اتانولی اسپند میزان فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در مقابل گروه تیمار شده با نانوذرات نقره به طور معنی داری افزایش نشان داد P<0/001 نتیجه گیری: افزایش معنی دار گلوتاتیون پراکسیداز در گروه دریافت کننده اسپند نشان دهنده ی این موضوع است که خاصیت آنتی اکسیدانیاسپند مانع از صدمات رادیکال های آزاد حاصل از نانو ذرات نقره به غشای گلبول های قرمز می شود.