تشنج به عنوان سندرم ترک زولپیدم در یک خانم جوان (گزارش مورد)

مقدمه: زولپیدم یک داروی غیر بنزودیازپینی می باشد که توسط FDA جهت القای خاواب تایید شده است. به نظر می رسید که زولپیدم به علت عدم پتانسیل ایجاد سو مصرف و وابستگی نسبت به داروهای بنزودیازپین داروی ایمن تری باشد. اما طی سال های اخیر گزارش های متعددی از سو مصرف و وابستگی به زولپیدم منتشر شده و از طرفی اخیرا برخی گزارش ها نشان دهنده تشنج به عنوان سندرم ترک ناشی از قطع ناگهانی زولپیدم می باشند. گزارش مورد: خانم 32 ساله مجرد مبتلا به افسردگی ماژور از حدود یک سال قبل جهت بی خوابی شروع به مصرف زولپیدم به صورت خودسرانه کرده و ابتدا بدون ترکیب هیچ داروی دیگری زولپیدم را به صورت 50 میلی گرم در شبانه روز مصرف می کرده و در برخی از روزها مصرف این دارو تا 100 میلی گرم نیز افزایش می یافت. بیمار مصرف دارو را به صورت ناگهانی قطع کرد و پس از گذشت 2 روز دچار علایم تشنج تونیک کلونیک جنرالیزه در حدود 1تا 2 دقیقه گردید، علایم پست ایکتال شامل گیجی و کندی سایکوموتور تا آخر همان روز ادامه داشت و نوار مغزی بیمار در حالت بیداری نشان دهنده زمینه غالب از امواج 9 تا 10 در ثانیه با دامنه نوسان متوسط تشکیل گردید و در طول مدت نوارنگاری امواج اپیلپتیک ثبت شد. بحث: بر اساس مطالعات انجام شده جنسیت می تواند یک فاکتور موثر جهت عوارض دارویی زولپیدم باشد، غلظت سرمی بالاتر زولپیدم در زنان در مقایسه با مردان در صورت مصرف دوز یکسان در آنها و همچنین نژاد و تاثیر سیتوکروم های CYP 2C9- 2C19- 2D6 در کسانی که سطح آنزیم متفاوتی دارند در این باره موثر است. توصیه می شود که پزشکان محترم تجویز زولپیدم را با توجه به عوارض وابستگی و پتانسیل تشنج بعد از قطع ناگهانی این دارو با احتیاط بیشتری انجام دهند. نتیجه گیری: گزارش ما نشان داد پتانسیل ایجاد علایم وابستگی و ترک در ایران نیاز وجود دارد و در این میان جنسیت مونث، مصرف دوز بالاتر و مصرف طولانی مدت داروی زولپیدم ممکان است عوامل خطر جهت ایجاد عوارض جانبی این دارو باشند.

کلیدواژه ها:

زولپیدم ، تشنج ، سندرم ترک ، گزارش مورد