تعیین شیوع و نوع تشنج و آنالیز الکتروانسفالوگرام و MRI در بیماران مالتیپل اسکلروزیس انجمن M.S خراسان رضوی از سال 1388 تا 1393

زمینه: با وجود شیوع بیشتر تشنج در بیماران MS از جمعیت عادی مطالعه ای در زمینه ی بررسی اپیدمیولوژیک انواع غیر اپی لپتیک تشنج و افتراق آن از سایر انواع در این بیماری انجام نشده است. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی اپیدمیولوژیک تشنج غیر اپی لپتیک در بیماران انجمن MS خراسان رضوی و پیدا کردن الگویی در EEG و MRI به جهت شناسایی این اختلال است. روش اجرا و مواد مورد استفاده: در یک نمونه ی 812 از کل جمعیات 4000 نفره ی بیماران MS خراسان رضوی به شناسایی موارد تشنج پرداخته شد که مورد پیگیری 1 ساله قرار گرفتند. اطلاعات پایه ی بیماران ثبت شد. همچنین در بررسی یک ساله ی بیماران حملات تشنج و حمله ی MS بیماران مورد پیگیری قرار گرفت. کلیه ی بیماران با تشنج تحت بررسی با MRI و الکتروآنسافالوگرافی ( EEG ) همچنین ارزیابی آزمایشگاهی الکترولیت و متابولیک قرار گرفتند. اطلاعات مربوط به شدت ضایعات در MRI و EEG و سایر اطلاعات پایه ی وارد نرم افزار SPSS شد و آمار توصیفی و تحلیل استخراج گردید. یافته ها: از مجموع 812 بیمار 13 (1.6%) نفر تشنج داشتند که از بین آن ها 10 (1.23%) نفر حاضر به همکاری در مطالعه شدند. تمامی این 10 نفر دارای تشنج های ژنرالیزه بودند و نوع MS در 9 (90%) بیماران به جز یک مورد (10%) که مبتلا به نوع پیشرونده ی اولیه (PPMS) بود از نوع عود و بهبود (RRMS) بود. در کل background slowing در EEG را در 6 بیمار (60%) (4 مورد (40%) خفیف و دو مورد (20%) شدید) دیده شد و تغییرات اپی لپتیفرم EEG در 6 بیمار (60%) (2 مورد (20%) شدید و 2 مورد (20%) متوسط و 2 مورد (20%) خفیف). یافته های MRI آتروفی کوتیکال را در 9 بیمار (90%) (1 مورد (10%) خفیف، 6 مورد (60%) متوسط و 2 مورد (20%) شدید)، ضایعات ساب کورتیکال و ژوکستاکورتیکال در تمامی بیماران (100%) (5 مورد (50%) خفیف، 3 مورد (30%) متوسط و 2 مورد (20%) شدید) و سایر ضایعات ماده ی سفید نیز را در تمام بیماران (100%) (9 مورد (90%) متوسط و 1 مورد (10%) شدید ) نشان داد. در ششدت های مختلف ضایعات در MRI و EEG و میزان سال ابتلا به MS تفاوت معناداری نداشت (p value> 0.05) ولی شدت کندی نوار مغز (EEG background slowing) با شدت اتروفی کورتیکال در MRI ارتباط معناداری داشت (P value<0.036) و همچنین وجود تغییرات اپیلیتی فرم در EEG با شدت ضایعات ساب کورتیکال و ژوکستاکورتیکال ارتباط معناداری داشتP value<0.015)). نتیجه گیری: شیوع تشنج ناشی از 1.6 MS% (13) در جمعیت مورد مطالعه (812) می باشد و با وجود یافتن برخی ضایعات در EEG و MRI که ارتباط معناداری دارند ) P value<0.036 ) Pvalue <0.015) هنوز نمی توان الگویی پاتوگونومونیک برای تشنج در زمینه ی MS ارایه کرد. با این وجوود مطالعه ی ما در یک نمونه ی خوب از جمعیت بیماران MS انجام شد و داده های اپیدمیولوژیک نسبتا خوبی به دست داد اما هوز به انجام مطالعات جمعیت محور به دلیل کم بودن موارد ابتلا به تشنج توصیه می شود.