آموزش خانواده در مورد صرع کودکان

زمینه: بسیاری از افراد مبتلا به صرع اولین تشنج خود را قبال از 20 سالگی تجربه می کنند. صرع کودکان از نظر نوع، درجه یا شدت بسیار متفاوت است و ممکن است با مسیله دیگری در ارتباط باشد. بسیاری از کودکان دچار صرع کودکانی کاملا نرمال و فعال هستند که نیاز چندانی به مراقبت ویژه ندارند با این حال آموزش به خانواده می تواند نقش موثری در کیفیت زندگی این گروه از کودکان داشته باشد. روش مطالعه: این مقاله یک مطالعه مروری است که به روش جستجوی کتابخانه ای و دیجیتالی و بر اساس تجارب بالینی در مستندسازی حین مواجهه با بحران های موجود، در سال 1397 تدوین گردیده است. یافته ها: از مهمترین آموزش های لازم برای خانواده کودکان مبتلا به صرع در هنگام وقوع تشنج، حصول اطمینان آنان از نفس کشیدن کودک می باشد. همچنین جلوگیری از عدم آسیب کودک به خود، حفظ آرامش والدین، آموزش اقدامات اولیه احیاء، تماس با اورژانس 115 ، خواباندن کودک به پهلو، باز کردن بند لباس هایی که کودک به تن دارد، عدم مانع شدن برای حرکات او، ندادن هیچ گونه خوراکی و یا آشامیدنی، آموزش به کودک جهت زندگی با صارع از طریق ارایه اطلاعات صحیح و خوش بینانه به والدین، حمایت از کودک در هنگام قرار گرفتن در شرایط متفاوت، سپردن کارهایی که کودک توان برآمدن از عهده آنان را دارد، خودداری از کمک به کودک به جز حالتی که واقعا به کمک والدین نیاز دارد، رفتار مساوی با کودکی که صرع دارد و سایر کودکان، آگاه نمودن کودک در مورد بیماری اش تا بتواند تصمیمات موثرتری بگیرد، حمایت و محبت به کودک، تقویت اعتماد به نفس والدین به منظور ارایه حمایت از کودک، اطمینان دادن به کودک در مورد این موضوع که علاقه و انرژی والدین بین هر کدام از بچه ها تقسیم شده است، آموزش مثبت اندیشی و رژیم غذایی از جمله رفتارهای مناسب والدین با کودک مصروع می باشد. نتیجه گیری: امروز نقش بی بدیل آموزش بر کسی پوشیده نیست، خصوصا اگر این آموزش به افراد بسیار نزدیک به بیمار انجام شود. آموزش والدین کودکان مصروع از مهمترین روش های کنترل بیماری محسوب می گردد. که بایستی از طریق مراجع ذیصلاح برای اداره بیماری کودکان مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، خانواده ، صرع ، کودکان