مستند نگاری اجسام کوچک میراث فرهنگی به روش فازوگرامتری

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 400

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

DNCH01_073

تاریخ نمایه سازی: 28 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

اجسام میراث فرهنگی تاریخچه و گنجینه هر کشوری هستند، این اجسام باید در شرایط خاص نگهداری شوند تا در معرض آسیب نباشند. برای بررسیهای دقیق باستان شناسی بر روی این اجسام معمولا0تماس با آنها برقرار میشود که این موضوع باعث آسیب رسیدن به سطح جسم میگردد. درصورتی که بتوان این اجسام را با دقت بالا اندازه گیری کرد و ابر نقطه ای دقیق از آن به دست آورد دیگر به تماس با آن نیاز نخواهد بود و اطلاعات سه بعدی آن به صورت بدون تماس بررسی خواهد شد. روشهای بسیاری برای اسکن سه بعدی اجسام باستانی وجود دارد، از این روشها میتوان به فتوگرامتری و تابش الگوی فرینج بر روی جسم نام برد. هرکدام از این روشها مزایا و معایب خود رادارند، از تلفیق فتوگرامتری و تابش الگوی فرینج روش فازوگرامتری ابداع شده است که به معنای فتوگرامتری با مقادیر فاز حاصل از فرینج است، به دلیل تناظر یابی خودکار بین پیکسلهای تصاویر فاز این روش از دقیق ترین روشهای اسکن بر پایه اپتیک است. در این مقاله ابتدا مقدمه ای در مورد روش فازوگرامتری ذکر خواهد شد، سپس یک مثال عملی از اجرای این روش بر روی یک مجسمه کوچک شرح داده خواهد شد.

نویسندگان

صالح شاه حسینی

دانشجوی کارشناسی ارشد فتوگرامتری دانشکده مهندسی نقشه برداری، دانشگاه تهران

محمد سعادت سرشت

دانشیار دانشکده مهندسی نقشه برداری، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران