پایش و ارزیابی دقت آشکارسازی تغییرات میراث طبیعی بر پایه دورکاوی(مطالعه موردی: تالاب هامون)

پایش تغییرات نقش اساسی در مدیریت محیطزیست دارد و دادههای ماهوارهای از کارایی بالایی در آشکارسازی و تجزیه وتحلیل تغییرات زیست محیطی برخوردارند. روشهای متعددی برای آشکارسازی تغییرات یک منطقه با استفاده از تصاویر ماهوارهای وجود دارد که هرکدام دارای مزایا و محدودیتهایی هستند. در تحقیق حاضر با به کارگیری روشهای بصری، تفاضل تصاویر، تفاضل شاخص های طیفی و روشهای مبتنی بر طبقه بندی به بررسی آشکارسازی تغییرات برای دریاچه هامون پرداخته شد. هدف اصلی در این تحقیق مقایسه روشهای مختلف آشکارسازی تغییرات است. در این مقایسه روشهای پس از رده بندی کمترین فاصله و بیشترین شباهت مورد مقایسه قرار گرفت. به طورکلی میزان گستره آبی این دریاچه به میزان %12/6 با کاهش مواجه بوده است

کلیدواژه ها:

آشکارسازی تغییرات ، داده های ماهواره ای ، روش پس رده بندی ، تالاب بین المللی هامون ، میراث طبیعی.