بررسی روش های تقویت و بهسازی سازه های میراث فرهنگی

با اشاره به اینکه تاریخ هر کشوری شناسنامه مردم آن کشور است و حفظ اصالت و فرهنگ نیز یک ارزش اجتماعی بشمار می رود ر نگهداری از بناهای ارزشمند تاریخی که نشانگر مسیر رشد و تعالی تمدن بشری است دارای اهمیت ویژه ای می باشد . هر کشوری تلاش میکند با بکارگیری روش های مختلف مرمت و بهسازی از تخریب ابنیه تاریخی و میراث فرهنگی خود جلوگیری کند . ایران به عنوان کشوری که دارای تمدن کهن است ر میراث دار بنا های ارزشمند تاریخی باستانی فراوانی می باشد . مصالح مرسوم ساخت وساز در گذشته شامل مصالح بنایی نظیر خشت و گل ر سنگ ر چوب و آجر بوده ر و این مصالح با توجه به ضعف در ساختار فیزیکی و پایین بودن ظرفیت برشی و کششی آنها ر به عنوان مثال در برابر نیروهای بسیار قوی زلزله مقاومت ندارند و دچار خسارت های سنگینی می شوند ر متاسفانه تا به حال در کشور ما در این زمینه کار اساسی روی سایت ها و مجموعه های تاریخی انجام نشده ر و در عمل اقداماتی که انجام شده بدون در نظر گرفتن ارتقاء عملکرد سازه ای بنا ها بوده است . میتوان با روشهای فنی و تخصصی خاص، رفتار لرزهای این گونه بناها را در برابر نیروهای لرزه ای ناشی از زلزله بهبود بخشیده و با مقاوم سازی آثار تاریخی، میزان خسارت را در ابنیه تاریخی به حداقل ممکن کاهش داد. در این مقاله با تفکیک اجزا ر تعدادی از روش های مقاوم سازی متعلق به هر کدام را مورد بررسی قرار داده ایم .

کلیدواژه ها:

بهسازی لرزه ای ر میراث فرهنگی ر روشهای تقویت ، سازه بنایی سنتی