بررسی میزان پایداری سازه های سنتی و بومی در اقلیم معتدل و مرطوب (نمونه مودی: آستارا)

یکی از اصول معماری ایرانی که از رموز بناهای کهن این سرزمین است ؛ آن است که معماران ایرانی همواره می کوشیدند تا درکی آگاهانه و سپس پاسخی خردمندانه برای مسیله پایداری سازه ای در آثارشان داشته باشند. نوشتاری که در ذیل می آید، قصد تامل و توجه به در سازه های سنتی را دارد و می خواهد متذکر آن شود که قبل از هر اقدام در حوزه معماری ایرانی؛ شناخت سازه ای جایگاه باید فهم کاملی از مبانی و مفاهیم سازه های سنتی را داشت . مطالب این متن شامل بررسی منشا وجودی تفکر مهندسی سازه در معماری دوره اسلامی ایران، بحث درباره تاثیر اندیشه های فرهنگی و تاثیر شرایط اقالیم طبیعی؛ و نهایتا یادآوری خلاهای موجود در حوزه شناخت سازه های سنتی ایرانی است. روش کار به صورت توصیفی_ تحلیلی و به صورت کتابخانه ای و مشاهدات بوده است.

کلیدواژه ها:

سازه های سنتی ، بوم معماری ، اقلیم معتدل و مرطوب ، پایداری