رتبه بندی موانع استقرار پروژه شهرهای هوشمند از نظر انرژی در ایران، بر اساس تکنیک دیماتل DEMATEL

هدف از پژوهش حاضر، رتبه بندی موانع استقرار پروژه شهرهای هوشمند از نظر انرژی در ایران، بر اساس تکنیک دیماتل DEMATEL می باشد. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از حیث روش تحقیق، توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری تحقیق؛ مدیران عالی و باتجربه در شرکت توزیع نیروی برق تهران بزرگ و شرکت گاز استان تهران، به تعداد 20 نفربوده و روش نمونه گیری، سرشماری بوده است. داده ها با استفاده از پرسشنامه، جمع آوری و از طریق نرم افزارDEMATEL مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها در خصوص سوال اصلی نشان داد، موانع مالی با مقدار R+J برابر با 14/81 دارای بیشترین تعامل (الویت اول) و موانع سیاسی و بازار با مقدار R+J برابر با 11/87 اولویت هفتم در میزان تعامل (میزان تاثیرگذاری و تاثیر پذیری) را دارا بوده اند. در سوال های ویژه؛ مولفه عدم تعهد و حمایت های سیاسی - محلی در بلندمدت با مقدار R+J برابر با 40/92 دارای بیشترین تعامل در بین مولفه های سیاسی و بازار، مولفه فقدان موسسات / مکانیزم برای انتشار اطلاعات و عدم مشارکت عمومی با مقدار R+J برابر با 13/68 دارای بیشترین تعامل در بین مولفه های اداری (اجرایی)، مولفه انگیزه های مالی ناکافی یا ناایمن با مقدار R+J برابر با 6/23 دارای بیشترین تعامل در بین مولفه های حقوقی (مقرراتی)، مولفه خطر و عدم اطمینان و همچنین؛ بحران اقتصادی با مقدار R+J برابر با 23/83 دارای بیشترین تعامل در بین مولفه های مالی، مولفه مشکل کار مجدد در خانه های مسکونی و در حال استفاده با مقدار R+J برابر با 12/43 دارای بیشترین تعامل در بین مولفه های فنی، مولفه عدم ارزش قایل بودن و علاقه به اندازه گیری های بهینه سازی انرژی با مقدار R+J برابر با 15/24 دارای بیشترین تعامل در بین مولفه های اجتماعی و محیطی و در نهایت،مولفه عدم آگاهی در میان عموم مردم درباره مزایای هوشمندسازی شهرها از نظر انررژی با مقدار R+J برابر با 9/79 دارای بیشترین تعامل در بین مولفه های اطلاعات و اطلاع رسانی، به خود اختصاص داده اند.

کلیدواژه ها:

انرژی ، هوشمندسازی ، شهرهای هوشمند ، تکنیک دیماتل