وفور منابع انرژی و رشد اقتصادی در ایران: یک تحلیل سری زمانی

تحقیق حاضر به ارزیابی تاثیر منابع انرژی بر رشد اقتصادی ایران در بازه زمانی 1361-1395 میپردازد. بدین منظور، از درآمدهای نفتی به عنوان شاخص سنجش منابع انرژی استفاده شده است. با توجه به تاثیر دوگانه درآمدهای نفتی بر رشد اقتصادی، رابطه غیرخطی درآمدهای نفتی و رشد اقتصادی لحاظ گردیده و درآمدهای مالیاتی (به عنوان جایگزینی برای درآمدهای نفتی) نیز مورد توجه قرار گرفته است. نتایج حاصل از بکارگیری رگرسیون پرایس-وینستون دلالت بر رابطه U معکوس بین درآمدهای نفتی و رشد اقتصادی دارد. همچنین، نتایج رابطه U بین درآمدهای مالیاتی و رشد اقتصادی را نشان میدهد. بر همین اساس، پیشنهاد میشود که به منظور دستیابی به رشد اقتصادی، برنامهریزیها و سیاستگذاریها بر کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی و زمینه سازی در جهت افزایش درآمدهای مالیاتی معطوف شوند.