بررسی الگوهای انتروپومتریک لب به عنوان یک مارکر تشخیصی در بیماران مرد مبتلا به اوتیسم در اقوام فارس

مقدمه اختلالات طیف اوتیستیک سندرمی با نقص مداوم در ارتباطات، تعاملات اجتماعی، علایق محدود وسایر علایم رفتاری می­باشد که پیش آگهی نامساعدی داشته و عوارض و مشکلات متعددی را به همراه دارد. آنتروپومتری علمی است که ابعاد خطی و زاویه های اندام های بدن را روی افراد زنده مورد سنجش قرارمی­دهد. آگاهی از ویژگی های طبیعی کیفی و کمی لب­ها ممکن است اطلاعات مفیدی در زمینه­های مدیکال انتروپومتری ارایه دهد. لذا برای شناسایی افراد و توسعه تحقیقات مدیکال انتروپومتری می­توان ازاختصاصات آنتروپومتری لب ها استفاده نمود. در این پژوهش هدف اصلی بررسی امکان ارتباط موارد فوق است. روش کار  شروع کار در یک بازه زمانی 6 ماهه از انتهای سال 1394 تا ابتدای سال 1395، تعداد 37 کودک مذکر 18-3 ساله مبتلا به اختلالات طیف اوتیستیک و 43 کودک سالم مذکر 3-16 که دو گروه از اقوام فارس ساکن مشهد بودند مورد بررسی قرارگرفت. این افراد فاقد التهاب، تبخال ویا ناهنجاری­هایی مانند شکاف لب بودند. اندازه های آنترپومتریک عرض دهان (ch-ch)، عرض فیلتروم(cph-cph)، طول فیلتروم(sn-ls)، ارتفاع ورمیلیون لب بالا((ls-sto، ارتفاع ورمیلیون لب پایین(sto-li)، ارتفاع کل ورمیلیون(ls-li) و مساحت کل لب بر روی تصاویر کامپیوتری و توسط نرم­افزار MIP اندازه گیری شد. داده­ها توسط نرم­افزار SPSS، مدل­های همبستگی و آزمون­های ANOVA از نظر آماری بررسی شدند(001/0p<). نتایج  بررسی ابعاد لب در افراد مبتلا مذکر به اوتیسم نژاد فارس در مقایسه بین دو گروه بیمار و سالم متغیرهای عرض دهان، ارتفاع لب بالا، ارتفاع کل لب و مساحت کل لب در گروه بیماران بیشتر از گروه سالم می­باشد در حالی­که ارتفاع لب تا بینی اافراد گروه سالم از گروه بیمار بیشتر می­باشد، متغیرهای ارتفاع لب پایینی و عرض فیلتروم در دو گروه مذکور تقریبا مساوی می­باشد.

کلیدواژه ها:

اوتیسم ، آنتروپومتریک لب ، مدیکال انتروپومتری