رواسازی مقیاس خودکارآمدی مدیریت بیماری قلبی-عروقی

مقدمه  کنترل عوامل خطرساز و اصلاح سبک زندگی در بیماران قلبی-عروقی نقش مهمی دارد و منجر به توانمند شدن این بیماران جهت مراقبت از خود می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی روایی[1] و پایایی[2] مقیاس خودکارآمدی مدیریت بیماری قلبی-عروقی در شهر اصفهان بود. روش کار  روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود. 150بیمار قلبی-عروقی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. مقیاس خودکارآمدی مدیریت بیماری قلبی-عروقی توسط شرکت کنندگان تکمیل گردید. برای تعیین پایایی پرسشنامه، از روش همسانی درونی(ضریب آلفا) و جهت احراز روایی از تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی بهره گرفته شد.  نتایج  یافته ها نشان داد که ضریب آلفای کل مقیاس 80/0 و در زیر مقیاس های آن بین 57/0 تا 97/0 بدست آمد. نتایج تحلیل مولفه های اصلی با چرخش واریماکس نشان داد که ارزش ویژه سه عامل قابل ملاحظه است و روی هم 80/72% واریانس خودکارآمدی مدیریت بیماری قلبی-عروقی را تبیین می کند. شاخص های نیکویی برازش مدل را تایید کردند.  نتیجه گیری  بنابراین مقیاس خودکارآمدی مدیریت بیماری قلبی-عروقی ، همسانی درونی مطلوب و روایی کافی در نمونه بیماران ایرانی دارد. [1] Validity [2] Reliability

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، بیماری قلبی-عروقی ، مدیریت بیماری ، روایی ، پایایی