بررسی اثربخشی الگوی درمانی کاهش استرس براساس ذهن آگاهی برعواطف مثبت و منفی و نشانگان افسردگی

مقدمه  با توجه به اهمیت نشانگان منفی افسردگی و عواطف منفی در بهزیستی روانی، هدف از مطالعه حاضر تعیین اثربخشی الگوی درمانی کاهش استرس براساس ذهن آگاهی بر عواطف مثبت و منفی وکاهش نشانگان افسردگی در جمعیت غیربالینی است. روش کار پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی است. جامعه‎ی آماری شامل تمام دانشجویان دختر مقطع کارشناسی در تمامی دانشکده‎های دانشگاه شاهد تهران می‎باشد. پس از انتخاب آزمودنی‎های واجد شرایط، افراد به صورت تصادفی در دو گروه درمان کاهش استرس براساس ذهن آگاهی(11 نفر) و گروه کنترل (9 نفر) قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایش به مدت دو ماه (هشت جلسه) در بازده زمانی آبان تا دی ماه‎ ‎در دوره‎ی درمانی که در دانشکده انسانی دانشگاه شاهد تهران برگزار شد،‎ ‎شرکت کردند، در حالی که کنترل هیچ نوع درمانی دریافت نکردند. پرسش نامه‎ی افسردگی بک (II) و مقیاس‎های عاطفه مثبت و منفی پاناس قبل و بعد از دوره درمانی به آزمودنی‎های هر دو گروه داده شد. داده‎های حاصل با استفاده از آزمون مقایسه دو گروه یومن ویتنی‎ ‎و آزمون ویلکاکسون و از طریق نرم افزار SPSS تحلیل گردید. نتایج الگوی درمانی کاهش استرس براساس ذهن آگاهی منجر به کاهش سطح نشانگان افسردگی و عاطفه‎ی منفی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد اما در سطح عاطفه‎ی مثبت شرکت کنندگان تغییری ایجاد نکرد. براین اساس می‎توان این الگوی درمانی را با رعایت احتیاط‎های بالینی در قشر دانشجویی و جمعیت غیر بالینی به کار گرفت. نتیجه­ گیری براساس نتایج، درمان کاهش استرس براساس ذهن آگاهی در کاهش نشانگان افسردگی و عاطفه‎ی منفی جمعیت غیربالینی موثر می‎باشد.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، عاطفه منفی ، عاطفه مثبت ، ذهن آگاهی ، الگوی درمانی کاهش استرس براساس ذهن آگاهی