ارزیابی آسیب پذیری آبخوان دشت بجنورد با استفاده از روش دراستیک

در حال حاضر بخش عمده ای از نیازهای آب ایران به ویژه در بخش شرب توسط منابع آب زیرزمینی تامین می شود. حساسیت یک آبخوان آب زیرزمینی نسبت به آلودگی ناشی از اقدامات و فعالیت های روی سطح زمین تحت عنوان آسیب پذیری ارایه می شود. بنا بر تعریف کمیته ملی آمریکا، آسیب پذیری آب های زیرزمینی نسبت به آلودگی، تمایل یا احتمال رسیدن آلاینده ها به یک مکان مشخص در سیستم آب زیرزمینی پس از به وجود آمدن آن ها در برخی محل ها در بالای سطح آبخوان می باشد. در این مقاله، آسیب پذیری آبخوان دشت بجنورد با استفاده از مدل دراستیک جهت کمک به تبیین سیاست های کاربردی و عملی برای مدیریت منابع آب زیرزمینی مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج شاخص آسیب پذیری مدل دراستیک در دشت بجنورد بین 73 تا 161 قرار گرفت که نشان دهنده وضعیت متغیر دشت از نظر آسیب پذیری در نواحی مختلف است. برای درک بهتر و نشان دادن وضعیت آسیب پذیری ذاتی آبخوان، شاخص نهایی بدست آمده به 6 کلاس مختلف طبقه بندی شد. بر این اساس بیشتر دشت بجنورد دارای آسیب پذیری کم و کم تا متوسط می باشد.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، دراستیک ، دشت بجنورد