توسعه کالبدی-اجتماعی شهرتوسط فضای سبز

باتوجه به افزایش مشکلات دنیای مدرن وروبه توسعه،سامانه های پایدار دراولویت سیاست های کشورهای توسعه یافته قرارگرفت.کشورهای درحال توسعه مانند ایران هم اکنون درپی اجرای این سیاست ها درجهت حل مشکلات مختلف فرهنگی،اجتماعی وزیست محیطی با درنظر گرفتن پیامد های اقتصادی هستند.نتایج مبانی نظری نشان می دهدمعیارهای مذکورباتوجه به اینکه جامعه شهری ایران مدت هاست وارد دوره آپارتمان نشینی شده است وبدین ترتیب عناصرمعماری وشهرسازی ایرانی-اسلامی به تدریج ازشهرهای ایران حذف شده وخواهد شد.برای طراحی فضاهای پاسخده شهری وچالشهای موجودنقش استراتژیک توسعه پایدارشهری درامنیت روانی شهروندان،مبتنی برمعماری ملی راضروری می سازد.پژوهش حاضربراساس اسناد ومطالعات کتابخانه ای تهیه شده وهدف ازآن استفاده ازسامانه های توسعه پایدارجهت یافتن معیارهای کالبدی واجتماعی تاثیرگذار درشکل گیری وتوجیه پذیرنمودن فضای شهری سبز وبومی درایران می باشد.

کلیدواژه ها:

محیط زیست بومی ، معیارهای جغرافیا ، فضای شهری سبز ، دانش فرهنگ اجتماعی