تاثیر کیفی مولفه های محیطی بر الگوهای رفتارگرایانه کاربران در فضای شهری (نمونه موردی پارک جمشیدیه)

فضای شهری مکانیست که فعالیت های عمومی زندگی شهری در آن بوقوع می پیوندند.کاربران بواسطه حواس پنجگانه خود با محیط ارتباط برقرار کرده وآنرا درک میکنند سپس در جهت رفع نیاز خود دست به فعالیت میزنند.جنبه عینی این فعالیت بصورت رفتار در فضای شهری بروز میکند. بدین منظور رفتارها و عملکرد کاربر مارا در دستیابی به فضایی مطلوب یاری کرده و مشخص میشود که چگونه الگوهای رفتاری کاربران متاثر ازفضاست و نیزچگونه این الگوها در شکل گیری فضا نقش ایفا میکنند. طراحى کاربرمحور به درک نیازهاى واقعى کاربران و زمینه استفاده از محصول توجه میکند و روشهایى براى پروسه طراحى از جمله درک شرایط استفاده از محصول، تبیین نیازها و الزامات کاربر، طراحى و ارزیابى معرفى میکند. هدف انجام این تحقیق باز آفرینی فضای شهری ,توسط بهره گیری از الگوهای رفتاری استفاده کنندگان با تاکید بر موقعیت مکانی پارک جمشیدیه تهران میباشد.در بخش طراحى رفتارگرا، مدلى مفهومى مبتنى بر الگوهاى بروز یک رفتار که شامل سه مرحله ترغیب، تدوین و تشویق کاربر در راستاى رسیدن به هدف رفتارى خاص است،بکار گرفته شد.روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی میباشد و بصورت کیفی با هدف باز آفرینی فضای شهری ,توسط بهره گیری از الگوهای رفتاری استفاده کنندگان با تاکید بر موقعیت مکانی پارک جمشیدیه تهران انجام گرفت. در این پژوهش بر اساس برداشتهای میدانی و ثبت رفتارها بروش مشاهده ساده، این نتیجه حاصل شد که مولفه های اثرگذار بر کیفیت محیطی فضاهای شهری، رابطه دو سویه با الگوهای رفتاری استفاده کنندگان ازاین فضاها دارند. در نتیجه سازگاری محیط و رفتار، بستگی به میزان شایستگی کاربران حاضر در فضا و ویژگیهای اندام واره ای آنها دارد.

کلیدواژه ها:

رفتارگرایی ، مولفه محیطی ، طراحی شهری ، پارک