عملکرد مخلوط ماکرو-الیاف شیشه ای آسفالت

ترک خوردگی یکی از عوامل معمول و مهم خرابی در مخلوط های آسفالتی بتنی است که ناشی از خستگی و دمای هوای پایین می باشد. قرن ها است که الیاف ها برای مسلح سازی مواد استفاده می شوند و الیاف های کوتاه و بلند مصرف گسترده ای در بتن باسیمان پرتلند برای کنترل ترک خوردگی و ایجاد ظرفیتهای بالای کششی مورد استفاده قرار می گیرند. در زمینه رویه های (روکش های جاده) انعطاف پذیر (خمشی)، الیاف ها معمولا در مخلوط هایی مثل آسفالت ماستیک(چسبی) سنگی استفاده می شوند تا حجم آسفالت را افزایش دهند که این مخلوط بدون بیندر(مواد چسبنده) زهکشی شود. اگرچه بیشترین کاربرد رااز الیاف کوتاهتر مشاهده نموده ایم اما فقدان اطلاعات درباره طراحی و عملکرد مخلوط های آسفالت با الیاف های بلند (ماکرو) وجود دارد. مقاله پیش رو بر آنست که براستفاده از ماکرو الیاف های شیشه ای در مخلوط آسفالت بتنی تحقیق کند. نشان داده خواهد شد که رفتار شیار پذیری نیز به طور چشمگیری با افزودن الیاف ها بهبود یافته است و حدود 50% کاهش در تغییر شکل های روکش جاده در مقایسه با مخلوط های بدون الیاف، حاصل شده است.

کلیدواژه ها:

مخلوط های آسفالتی بتنی ، ماکرو الیاف های شیشه ای ، شکست ، شیار پذیری ، دانه بندی متراکم ، میکرو الیاف مخلوط های FRC